 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/5673
Karar No : 1996/6384
Tarih : 19.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 250.000.000 lira manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı vekilince istenilmesi ve duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19.11.1996 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı vekili avukat T.M. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi Filiz Ekizoğlu tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının aşığıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davacının olay tarihindeki yaşı mesleki kıdemi ve özellikle yaptığı iş dikkate alındığında bordrolardaki ücretin günün koşullarına uygun olduğunun kabulüne olanak yoktur. Nitekim birlikte çalışan tanıklar ile Tekirdağ Ticaret Odası'ndan gelen yazıda zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin aylık ücretinin 116.400 TL. olmayıp, 225.000 TL. olduğunu açıkça belirtmişlerdir. Hal böyle olunca, tazminat hesabının aylık 116.400 yerine 225.000 üzerinden yapılması gerektiği açık-seçiktir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacı avukatı yararına takdir edilen 6.000.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.