Davacı, borçlanmasını geçersiz sayan Kurum işleminin iptaline ve borçlanmanın geçerli olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.

 

Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.

 

Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

 

Dava, 1479 sayılı Kanuna, 2654 sayılı Kanunla ilave edilen ek geçici 13. maddesi gereğince yapılan borçlanmanın geçerli sayılması ile Kurum sataşmasının giderilmesi istemine ilişkindir. Davacının, ek geçici 13. maddeden yararlanmak için süresinde Kuruma başvurduğu, borçlanma istemi kabul edildiği ve borçlanma ile ilgili 50.000.- TL. hariç 19.768.- TL. primi süresinde ödediği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, borçlanma ile ilgili primlerin iki yıllık süre içinde ödenmemesi halinde, borçlanmanın geçerli sayılıp sayılmayacağı noktasında toplanmaktadır. Davacı adına çıkarılan 14.3.1983 gün, 6915 sayılı borç yazısında, 69.768.- TL.yi (20.4.1982 - 20.4.1984) tarihleri arasında ödenmesinin istendiği, davacının 19.768.- TL.'yi süresinde ödediği, 50.000.- TL.nin de ödendiğine ilişkin makbuzun da dosyada olduğu, dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan, davalı Bağ-Kurun Anayasadan kaynaklanan Sosyal Güvenlik ödevinin zorunlu sonucu olan uyarı görevini yapmadığı, başka bir anlatımla, borçlanma ile ilgili yazıda; borcunu iki yıllık süre içinde ödememesi durumunda yaptırımın ne olacağını bildirmemiştir. Hal böyle olunca, borçlanma ile ilgili primlerin süresinde ödenmediğinden bahisle borçlanma işleminin iptal edilmesi Medeni Kanunun 2. maddesinin öngördüğü evrensel nitelikteki afaki iyiniyet kuralları ile bağdaşmadığı açık seçiktir.

 

Bundan başka, yukarıda sözü geçen yasanın öngördüğü iki yıllık sürenin başlangıcı da; Kurumun sigortalıya hak ve yükümlülüğünü bildiren yazıyı tebliğ ettiği tarihten başlayacağı da Yargıtay'ın oturmuş ve yerleşmiş görüşlerindendir.

 

Oysa, 14.3.1983 gün, 6915 sayılı yazının davacıya tebliğine ait tebellüğ mazbatası dosyada bulunmamaktadır. Bütün bunlardan başka, 14.3.1985 gün ve 3165 sayılı Kanunun 24. maddesi ile 1479 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 16. maddeye göre de, ek geçici 13. maddede öngörülen sürelerin bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yeniden işlemeye başlayacağı da açıktır.

 

Yapılacak iş, dosya arasında mevcut Türkiye Halk Bankası A. Şirketine ait 50.000.- TL. ödeme ile ilgili dekontun gerçekten ödenip, ödenmediği, banka kayıtları üzerinde uzman bilirkişiler aracılığı ile araştırma yapılmak, ödemenin varlığı halinde süre koşulu aranmaksızın davayı kabul etmek, ödemenin mevcut olmadığının saptanması durumunda ödeme yapılan miktara isabet eden sürenin (Kısmi borçlanmanın) kabulüne karar vermekten ibarettir.

 

Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

 

O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.

 

Sonuç Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 9.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972