 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/4191
Karar no : 1995/6704
Tarih : 13.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, 506 sayılı Yasa'ya 3395 sayılı Yasa ile eklenen 68. maddesine göre, yaptığı 19.5.1969-14.11.1973 ve 14.7.1975-19.2.1976 tarihleri arasındaki sürelerin borçlanmasının kabulü gerektiğinin tesbiti ile aksine kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Asuman Celkan tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanun'un ek geçici 68. maddeye göre ve 506 sayılı Kanun'a 2167 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile eklenen ek I. madde ile kanun kapsamına alınanların bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içerisinde kuruma başvurmaları ve borçlanma talebinde bulunduğu tarihte geçerli olan prime esas asgari günlük kazanç üzerinden hesaplanacak malüllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi borcunun tebliğ tarihinden itibaren en geç 1 yıl içerisinde ödemeleri koşuldur. Başka bir anlatımla yasada öngörülen 1 yıl içerisinde borçlanılan prim tutarı ödenmemesi halinde borçlanma geçerli sayılmaz. Ne var ki, 4056 sayılı Yasa ile eklenen geçici 80. maddeye göre yukarıda sözü geçen sigortalıların bu yasanın yayın tarihini izleyen aybaşı olan 1.1.1995 tarihinin 1 yıl içinde kuruma başvurmaları halinde belirli bir süreyi öngörmeksizin borçlarını ödediklerinde borçlanma sürelerini borçlanabileceklerini öngörmüştür. Öte yandan, bu tür uyuşmazlıklar kamu düzenine ilişkin bulunmasına ve sigortalılar lehine getirilen hükümlerin geçmiş olaylara da uygulanacağından açıklanan gerekçelerle ve karar yerinde gösterilen nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibarıyla doğru bulunan kararın ONANMASINA, 13.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.