T.C

YARGITAY

20. HUKUK DAİRESİ

E: 2004/1100

K: 2004/904

T: 24.2.2004

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

KAZANDIRICI ZAMANAŞIMI ZİLYEDLİĞİNE DAYALI TESCİL
ORMAN
KESİNLEŞMİŞ ORMAN TAHDİDİ
SULH CEZA MAHKEMESİNE AİT KESİNLEŞMİŞ MAHKUMİYET KARARI
ÇELİŞİK BİLİRKİŞİ RAPORLARI
ZİLYEDLİĞİN BAŞLANGICI

İçtihat Özeti: Kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayalı tescil davasında

Çelişkili bilirkişi raporlarına dayanılarak hüküm kurulamaz.
Mahallinde yapılacak usulüne uygun keşif sonunda nizalı taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırları ve kesinleşen sulh ceza mahkemesinin mahkumiyet kararı kapsamında kalan kısmına yönelik davanın reddine karar verilmelidir.
Nizali yerin kesinleşen orman tahdidinin ve sulh ceza mahkemesinin mahkumiyet ilamının kapsamı dışında kalan bölümlerinin varlığı anlaşıldığı takdirde, bu kısımların eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğrafınü göre orman sayılan yerlerden olduğunun belirlenmesi halinde, tahdidin ilan edilip kesinleştiği tarihe kadar orman sayılan yerlerden olduğu, zilyetlik süresinin, tahdit dışında bırakıldığı tarihten sonra başlayacağı düşünülmelidir.

(4721 s. MK. m. 713)

(6831 s. OK. m. 1)

(2896 s. OKDK. m. 1,2/B)

(3302 s. K. m. 2/B)

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın kısmen kabulü yolunda kurulan 6.11.2001 günlü hükmün Yargıtayca du-ruşmalı olarak incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:

Davacı gerçek kişiler 12.6.1997 tarihli dava dilekçesinde sınırlarını bildirdikleri M Köyü, Arabakonağı mevkiinde bulunan 10000 m² yüzölçümündeki taşınmazı 1956 yılından beri kullandıklarını, tapuda kayıtlı bulunmayan taşınmazın kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla edinme koşullarının yararlarına oluştuğunu iddia ederek Medeni Yasanın 713. maddesi hükmüne göre adlarına tescilini istemişlerdir.

Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 10.5.2001 tarihli bilirkişiler rapor ve krokisinde belirtilen 3440 m² yüzölçümündeki taşınmazın davacılar adına hisseleri oranında tapuya kayıt ve tesciline fazlaya ilişkin davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişiler vekili, Orman Yönetimi vekili ve Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 3.4.1986 tarihinde ilan edilip kesinleşen 2896 sayılı Yasa zamanında yapılan orman kadastrosu ve 2/B uygulaması vardır. Daha sonra, 21.11.1995 tarihinde ilan edilerek kesinleşen 3302 sayılı Yasanın 2/B uygulaması bulunmaktadır.

Taşınmazın bulunduğu yerde genel arazi kadastro çalışmaları 1954 yılında yapılarak kesinleşmiş, dava konusu taşınmaz bu çalışmalarda tespit dışı bırakılmıştır.

Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; mahkemece birinci keşifte dinlenen üç kişilik uzman orman bilirkişi kurulu tarafından düzenlenen raporda, dava konusu taşınmazın (A) harfli 5763.45 m² kesiminin kesinleşen orman tahdit sınırları dışında, (B) harfli 2775.25 m² bölümün ise, kesinleşen orman tahdit sınırları içinde bulunduğunu, toplam 8538,70 m² yüzölçümündeki taşınmazın tamamının 1958 tarihli memleket haritası ile hava fotoğraflarında ormanlık alan içinde kaldığını belirtmişler, ikinci keşifde dinlenen üç kişilik uzman orman bilirkişi kurulu tarafından düzenlenen raporda ise, yeşil renkle boyanan 4950 m² yüzölçümündeki bölümün kesinleşmiş orman tahdidinde orman sınırları içinde bulunduğunu, 1958 tarihli memleket haritası ve hava fotoğrafında orman olarak göründüğünü, sarı renkle boyalı 3440 m² yüzölçümündeki kesimin ise, kesinleşen orman tahdidi dışında memleket haritası, hava fotoğrafına göre orman sayılmayan yerlerden olduğunu, 2. Sulh Ceza Mahkemesine ait 1989/542 E.-1991/524 K. sayılı dava dosyasında mahkumiyete konu olan 2775 m² kesimin kesinleşen orman tahdit sınırları içinde kalan bölüm içerisinde bulunduğunu açıklamışlardır. Mahkemece, çelişkili bilirkişi raporları üzerinde durulup, çelişki yöntemince giderilmemiştir. Çelişkili bilirkişi raporlarına dayanılarak hüküm kurulamaz.

Bu nedenlerle, mahkemece önceki bilirkişiler dışında serbest orman mühendisleri arasında seçilecek üç uzman orman yüksek mühendisi bulunmadığı takdirde orman mühendisi, bir fen elemanı aracılığıyla yeniden keşif yapılarak kesinleşen tahdit haritası, eski tarihli memieket haritası, hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ile davacı Talip'in mahkumiyetine dair 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1989/542 E.-1991/524 K. sayılı dosyası çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle çekişmeli taşınmazın kesinleşen tahdit hattına göre konumu duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptanmalı taşınmazın öncesinin memleket haritası, hava fotoğrafı ve amenajman planında ne şekilde nitelendirildiği belirlenmeli, sulh ceza mahkemesindeki dosyada mahkumiyete konu yere ilişkin bilirkişi rapor ve krokileri uygulatılarak kapsamı belirlenmeli, bilirkişiler tarafından ortak imzalı düzenlenecek krokide dava konusu taşınmazın kesinleşen orman tahdit haritasındaki ve sulh ceza mahkemesindeki konumu gösterilmeli, çekişmeli taşınmazın memleket haritasına göre konumu saptanıp, bu harita ile irtibatını duraksamaya yer vermeyecek biçimde gösteren memleket haritasındaki renkleri ve işaretleri aynen içeren, yalnız büro incelemesine değil, uygulama ve araştırmaya dayalı bilirkişilerin onayını taşıyan kroki düzenlettirilip, bilimsel verileri bulunan yeterli rapor alınmalıdır.

Yukarıda yapılacak inceleme ve araştırma sonucunda;

Dava konusu taşınmasın kesinleşen orman tahdit sınırları içinde bulunan ve 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1989/542 E. 1991/524 sayılı mahkumiyet kararı kapsamında kalan taşınmaza yönelik davacılar tarafından açılan tescil davasının reddine karar verilmelidir.
Dava konusu taşınmazın kesinleşen orman tahdidinde orman tahdit sınırları dışında ve suih ceza mahkemesinin anılan dosyası kapsamı dışında bölüm bulunduğu anlaşılırsa, kesinleşen orman tahdit dışında kalan bu bölümün eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğrafına göre yapılan incelemede orman sayılan yerlerden olduğunun anlaşılması halinde tahdidin ilan edilip kesinleştiği 3.4.1987 tarihine kadar orman sayılan yerlerden olduğu, zilyetlik süresinin, tahdit dışında bırakıldığı 3.4.1987 tarihinden sonra başladığının kabulü ile 3.4.1987 tarihinde davanın açıldığı 13.6.1997 tarihine kadar, zilyetlik süresinin kazandırıcı zamanaşımı yoluyla tescile olanak vermeyeceği kabul edilmelidir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı gerçek kişiler, Orman Yönetimi ve Hazinenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatıranlara iadesine, 24.2.2004 günü oybirliği ile karar verildi.