 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E: 2001/6428
K: 2001/7190
T: 8.10.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
3402/m.4
6831/m.2/b
DAVA : Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda, davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Kadastro sırasında Çeşmeköy Köyü 101 ada 167 ve 165 parsel sayılı sırasıyla 1092.96 ve 3942.05 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, 2/b madde uygulaması nedeniyle Hazine adına tesbit edilmiştir. Davacı, orman iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine ve dava konusu parselin tespit gibi davalı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1977 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 3402 Sayılı Yasaya göre yapılıp dava tarihinde kesinleşmeyen aplikasyon ve 2/b uygulaması vardır.
Davacı Orman Yönetimi, Kani E'in ormandan tarla açmak suçundan sulh ceza mahkemesinin 1991/45-609 sayılı kararı yargılandığı ve dava sonunda dava konusu taşınmazın tamamının, orman olduğunun tespit edildiğini, mahkeme kararı ile 1991 yılında orman olduğu tespit edilen bu yer hakkında 2/b madde uygulaması ile 31.12.1981 tarihinden önce orman niteliğini kaybetmesi nedeniyle Hazine adına orman dışına çıkarılmayacağını belirterek tespitin iptali ile orman olarak Hazine adına tescilini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan keşif sırasında uzmanlığına başvurulan orman bilirkişi raporunda, çekişmeli taşınmazların 2118-16/a-160 nolu orman sınır noktalarını birleştiren hatlar ile X C VI nolu 2/b parseli olarak Hazine lehine orman sınırları dışına çıkarıldığını belirtmiştir.
Orman Yönetiminin davasına dayanak yaptığı Kırklareli Sulh Ceza Mahkemesinin 1991/45 Esas, 1991/609 Karar nolu dava dosyasında sanık Kani E. hakkında 12 kental meşe ve karaçalı keserek 5500 m2 yüzölçümünde taşınmazda ormandan açma suçu işlediğinden bahisle 16.12.1990 tarihli suç tutanağının düzenlendiği ve yapılan yargılama sonucunda sanığın ormandan açma suçunu işlediği sabit görülerek cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın 10.09.1992 tarihinde kesinleştiği, yapılan keşifte sulh ceza mahkemesi dosyasının dayanağı krokinin uygulanması sonucu krokinin dava konusu 165 ve 167 numaralı parsellere aynen uyduğu saptanmıştır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde yapılan 2/b madde uygulaması 3402 Sayılı Yasanın 4. maddesine göre 2000 yılında yapılmış olup, dava konusu taşınmaz hakkında 06.12.1990 tarihinde düzenlenen ormandan meşe ve karaçalı keserek tarla açma suçu sabit görüldüğü gözönüne alındığında 1990 yılında orman olduğu saptanan bir taşınmazın 6831 Sayılı Yasanın 2/b maddesi gereğince 31.12.1981 tarihinden evvel orman niteliğini tam olarak yitirmesinin söz konusu olamayacağı açıktır.
Mahkemece, anılan yönler gözetilerek Orman Yönetiminin davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, davanın reddi yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 08.10.2001 günü oybirliği ile karar verildi.