Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı yönetimler tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR : Davacı,dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği V Köyü 1319 ve 1323 parsel sayılı taşınmazların tescil harici bırakıldığım ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının yararına oluştuğunu iddia ederek Medeni Yasanın 639. maddesi hükmüne göre adına tescilini istemiştir. Mahkemece 1319 parsel sayılı 1260 m2 yüzölçümündeki taşınmaz hakkında davanın kabulü ile davacı adına tapuya tesciline, 1323 sayılı parsel hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm 1323 sayılı parsel yönünden davalı yönetimler tarafından temyiz edilmiştir.

Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medeni Yasanın 639. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazların tesciline ilişkindir.

Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde dava tarihinden sonra 6.1.1994 tarihinde askı ilanı yapılan, dava tarihinde kesinleşmeyen orman kadastrosu vardır. 2/B uygulaması ve genel arazi kadastrosu işlemi ise, 1984 tarihinde yapılmış ve sonuçları 7.6.1985 - 8.7.1985 tarihleri arasında ilan edilmiş ve kesinleşmiştir. Kadastro paftasının düzenlenme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında 20 yıllık süre geçmemiştir.

Temyize konu 1323 parsel sayılı taşınmaz, 1984 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında yüzölçümü ve çapı düzenlenecek Havza-i Fahmiye hudutları dahilinde bulunduğu ve zilyetlik süresinin ispat edilemediği gerekçesiyle tapulama komisyonunca tapulama dışı bırakılmıştır. İşlem bir kadastro işlemi olup, askıya çıkanlarak kesinleşmiş ve paftası da düzenlenmiştir. Bu tür taşınmazlar üzerinde hak iddia edenler için izlenmesi gereken yol, eski 766 sayılı Yasanın 2. maddesinde ve halen yürürlükte olan ve uygulanan 3402 Sayılı Yasanın 7/4. maddesinde belirtilmiştir. Anılan maddelerde öngörülen süreler içerisinde hak iddiasında bulunulmaması halinde, tespit dışı bırakılma işlemi kesinleşir. Tespit dışı bırakılan bir yerin Medeni Yasanın 639/1. maddesi ve 3402 Sayılı Yasanın 14 ve 17. maddeleri hükümlerine göre tapuya tescil edilebilmesi için, tespit dışı bırakma işleminin yapılarak paftanın düzenlenme tarihinden dava tarihine kadar 20 yıldan fazla süre ile yasada belirtilen koşullar altında tasarruf edilmesi gerekir. Somut olayda toplanan delil ve belgelere göre, tespit dışı bırakılma işleminin yapılarak, paftanın düzenlendiği 1984 yılı ile temyize konu davanın açıldığı 1.7.1996 tarihi arasında 20 yıllık yasal edinme süresi dolmamıştır. Bu açıklamalara göre, kazanma koşullarının davacı yararına gerçekleştiğinden söz edilemez.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 11.10.2000 gün 2000/8-1264 E. - 1250 K. sayılı kararları da aynı doğrultuda olup, bu uygulama Dairemizde ve Hukuk Genel Kurulunda istikrarlı bir şekilde devam etmekte ve kökleşmiş içtihat niteliğini almış bulunmaktadır. Açıklanan hususlar göz önünde bulundurularak davanın reddine karar vermek gerekirken, davacının davasının kabulü yolunda oluşturulan hüküm usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlere göre; davalı Hazine ve Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz peşin harcın istek halinde yatıran Orman Yönetimine iadesine 11.6.2001 gününde. oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972