 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
Esas no: 2000/1177
Karar no: 2000/4891
T : 23.5.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KADASTRO TESBİTİNE İTİRAZ DAVASI
ORMAN
ÖZET : Dayanak tapan un nizalı yer dışında ve miktarından fazla olarak başka parsellere de revizyon görüp kesinleştiği, memleket haritasında tapunun kapsadığı alanın bir kısmı ile sınırlarında orman görüldüğü, taşınmazların üzerinde böğürtlen ve çalılıklar bulunduğu, eğimlerinin % 25-30 olduğu, toprak muhafaza karakteri taşıdığı, toprağın orman toprağı olup, ayrıca orman sayılan ve sayılmayan kısımlar arasında ayrıca unsur da bulunmadığı anlaşılmakla, taşınmazların evveliyatının orman sayılan yerlerden olduğunun ve kayıt fazlasının ormanından açma yapmak suretiyle kazanıldığının ve dolayısıyla nizalı parsellerin orman sayılan yerlerden bulunduğunun kabulü zorunludur.
(6831 s. OK. m. 1)
(4785 s. OKDK. m. 1)
(5658 s. OKEK. m.1)
Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın kısmen kabulü yolunda kurulan 29.5.1998 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı Orman Yönetimi ile gerçek kişiler nizalı 142 ada 5-6-7-8-9-10, 137 ada 71-93-94-95-96-97-98-99-100 ve 101 parsel sayılı taşınmazların tesbitlerine itiraz etmişler, yerel mahkeme, davanın kısmen kabulünü, 142 ada 5-6-7-8-9-10, 137 ada 71 -93-94-96 ve 99 sayılı parsellerin tesbit gibi, 137 ada
95-97-98-100 ve 101 parsel sayılı taşınmazların da orman nitelikleri ile Hazine adına tapuya tescillerine karar vermiş, hüküm dayalı lar tarafından 137 ada 95-97-98-100 ve 101 parsellere, Orman Yönetimi tarafından da 142 ada 5-6-7-8-9-10, 137 ada 71-93-94-96 ve 99 parsellere yönelik olarak temyiz edilmiştir.
1- Dava konusu 137 ada 95-97-98-100 ve 101 parsel sayılı taşınmazların, yapılan incelemesi sonunda üzerlerinde eylemli durumda kestane, gürgen ve kayın ağaçlarının bulunduğu, memleket haritasında çalılık ve fundalık olarak göründüğü, eğiminin % 25~35 olup, toprak muhafaza karakteri taşıdığı anlaşıldığından, orman sayılan yerlerden olduğu saptandığına göre, dayalı gerçek kişilerin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Orman Yönetiminin 142 ada 5-6-7-8-9-10, 137 ada 71-93-94-96 ve 99 parsellere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava konusu taşınmazlar 25.4.1935 tarih 19 nolu ilk geldisi olan Sefer 281 tarih D. 5 nolu tapu kaydına dayanılarak tesbit edilmişlerdir. Anılan tapu dava konusu taşınmazların dışında başka parsellere revizyon görüp kesinleşmiş ve miktarından fazla yer verilmiştir. Yapılan keşif sonunda düzenlenen rapora ekli memleket haritasında tapu kaydının kapsadığı alanın bir kısmı ile sınırlarında orman bulunmaktadır. Yine taşınmazlar üzerinde böğürtlen ve çalılıklar bulunup, eğimlerinin % 25-30 olup, toprak muhafaza karakterleri taşıdığı gibi toprağı da orman toprağıdır. Ayrıca orman sayılan bölümler ile orman sayılmayan bölümleri ayıran ayırıcı unsur da yoktur. Tüm bu olgular karşısında taşınmazların evveliyatlarının orman sayılan yerlerden bulunduğunun, tapu kaydı miktarı olan 64 dönümden daha fazla başka parsellere verilip kesinleştiğine ve kayıt fazlasının ormandan açma yapılmak suretiyle kazanıldığı da nazara alındığında anılan parsellerin de orman sayılan yerlerden bulunduğunun kabulü zorunludur. Bu nedenle, Orman Yönetiminin bu parseller yönünden de davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
S o n u ç: Yukarıda 1. bendde açıklanan nedenlerle; dayalı gerçek kişilerin 137 ada 95-97-98-100 ve 101 sayılı parsellere yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün bu parseller yönünden (ONANMASINA) , onama harcının hükmü temyiz eden dayalı gerçek kişilere yükletilmesine,
2) 2. bendde açıklanan nedenlerle Orman Yönetiminin 142 ada 5-6-7-8- 9-10, 137 ada 71-93-94-96 ve 99 parsellere yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu parseller yönünden (BOZULMASINA), yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifelerine göre belirlenen 65.000.000 TL. ücreti vekaletin hükmü temyiz eden dayalılardan alınarak, davacı Orman Yönetimine verilmesine, peşin yatırılan temyiz harcının Orman Yönetimine iadesine, 23.5.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.