Taraflar arasındaki orman tahdidine itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın reddi yolunda kurulan 28.12.1995 günlü hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:

 

Eldeki temyize konu dava dosyası ile Dairemizde aynı gün temyiz incelemesi yapılan yerel mahkemenin 1987/1032 - 1995/851 karar sayılı dosyasındaki belgelerin incelenmesinden:

 

İstanbul İli, Eyüp İlçesi, Ç.... Köyünde ilk orman tahdidinin 1939 yılında yapıldığı, bu tahditte; 488 hektar 1500 m² miktarındaki Ergene Ormanının "münazaalı orman" olarak belirlendiği, Ergene Ormanının 20.4.1942 tarih, 16093/16 sayı ile hususi orman olduğunun kabul edildiği, Ergene Hususi ormanının 4785 sayılı Yasa ile devletleştirildiği; Mart 1948 tarih, 17 sıra numaralı tapuda Devlet ormanı olarak Hazine adına tapuya tescil edildiği, sahiplerince açılan meni müdahale davasının Eyüp 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1957/213 - 1966/572 sayılı kararıyla reddedilerek, Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 2.6.1967 tarih 3808/3913 sayılı ilamıyla onanıp, karar düzeltme isteminin de 7.3.1968 tarih, 1455/1631 sayılı ilamiyle reddedilerek kesinleştiği, yörede genel arazi kadastrosunun 1966 yılında yapıldığı; Devletleştirilerek Hazine adına tapuya tescil edilen Ergene Devlet ormanının arazi kadastro paftasında 200 numara verilen alanda kaldığı, paftada 200 numara verilen bu alanın ayrıca arazi kadastro tutanağının düzenlenmediği tespit dışı bırakıldığı anlaşılmıştır.

 

Eyüp İlçesi - Ç   köyünde 1 nolu orman kadastro komisyonunun 6 nolu ekibi tarafından orman tahdidi, aplikasyon ve 1744 sayılı Yasanın 2. madde uygulaması yapılmak üzere 19.10.1978 tarihinde işe başlanmış, 4785 sayılı Yasa ile devletleştirilerek Hazine adına tapuya tescil edilen Ergene Devlet ormanının aplikasyonu 24.7.1 980 tarih 17 ve 18,19, 20, 21, 22, 23 numaralı aplikasyon tutanaklarıyla yapılarak tamamlanmıştır. Ergene Devlet ormanında 27.8.1980 tarih, 34 numaralı tutanakla 1744 sayılı Yasanın 2. madde uygulaması yapılmış; Ergene Devlet ormanının bir kısmı 15.10.1961 tarihinden önce nitelik yitirdiğinden orman sınırları dışına çıkarılmıştır. 1 nolu orman kadastro komisyonunun 6 nolu ekibi tarafından yapılan bu uygulamada çekişmeli yer orman sınırları içinde bırakılmış, 1744 sayılı Yasanın 2. madde uygulamasına tabi tutulmamıştır. Ekip çalışmalarının sonuçları 12.3.1981 tarihinde ilan edilmiştir. Ekip çalışmalarına karşı 30 günlük süre içerisinde 9.4.1981 tarihli dilekçe ile Behçet, 30.3.1981 tarihli dilekçe ile de Enver, Fethi, Nurettin tarafından komisyona itiraz edilmiş, 1 nolu orman kadastro komisyonu 13.5.1981 tarih, 43 nolu itirazları inceleme tutanağında itirazları inceleyerek reddetmiş, orman kadastro işlemlerinin sonuçları 4.6.1981 tarihinde ilan edilmiştir.

 

Davacılar Enver ve arkadaşları 5.8.1988 tarihinde Eyüp Kadastro Mahkemesi işlerine bakmakla görevli Eyüp 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde eldeki temyize konu davayı açmışlardır. Dava dilekçesinde özetle (3.1.1930 tarih 20 sıra numaralı tapuda murisleri adına kaydı çekişmeli taşınmazın 1 nolu orman kadastro komisyonu tarafından orman sınırları içine alınıp askı suretiyle ilan edildiğini, 3373 sayılı Yasa ile getirilen değişiklikle tapulu taşınmazlarda tapu açabileceklerini, taşınmazın orman sınırları içine alınması tarihinden itibaren 10 yıllık hak düşürücü sürenin dolmadığını ileri sürerek) çekişmeli taşınmazın orman vasfında olmadığını, orman sınır:arı dışına çıkarılarak müştereken adlarına tapuya tescilini istemişlerdir.

 

Yerel mahkeme (çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1744 sayılı Yasa uygulamasının 1 nolu orman kadastro komisyonu tarafından yapılarak 4.6.1981 tarihinde ilan edildiğini, kesinleşmenin 1982 tarihinde yapıldığını, davanın ise 1988 tarihinde açılmış ise de, 1744 sayılı Yasa ile 6831 sayılı Orman Yasasının 11. maddesinin değiştirildiğini, 1744 sayılı yasa ile değişen 11. maddede; taşınmaz malları orman sınırları içerisine alınan ve çalışmalar sırasında hazır bulunmayan şahıslara Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ yapılması gerektiği, ilan suretiyle tebligatın yeterli olmadığına işaret edildiği, dosyaya getirtilen evraklarının incelenmesinde anılan maddedeki tebliğ işlemine riayet edilmediği ilan suretiyle tebliğ yapıldığı, Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ yapılmadığının anlaşıldığı bu nedenle eldeki davanın 1 yıllık hak düşürücü süre içinde açıldığının kabul edilerek işin esasının incelendiği, dava konusu yerin uzman bilirkişi raporuna göre 1961 ve 1968 yıllarında ormanla örtülü olduğu 1744 sayılı Yasaya göre yapılan orman sınırlama işleminin yerinde olduğu gerekçeleriyle davanın reddine karar vermiş.) Hüküm davacılar Nigar ve arkadaşları vekili Av. 1. Rıdvan ile Enver ve arkadaşları vekili Av. Nurhan tarafından temyiz edilmiştir.

 

Yerel mahkemece delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya. düşülmüştür. Şöyle ki; davacılar 6831 sayılı Yasanın 1744 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesi uyarınca kendilerine Tebligat Yasası gereğince tebligat yapılmadığından 4.6.1981 tarihinde askı suretiyle ilan edilen orman tahdidinden haberdar olmadıklarını, bu nedenle 1 yıllık hak düşürücü sürenin dolmadığını ileri sürmemişlerdir. Dava 6831 sayılı Yasanın 3373 sayılı yasa ile değişik 11. maddesi ile tapulu taşınmazlar için getirilen 10 yıllık süreye dayanılarak açılmıştır. Hakim taleple bağlıdır (HUMY. md. 74). Kaldı ki; çekişmeli taşınmazın orman sınırları içine alındığı tarihte yürürlükte bulunan 6831 sayılı Yasanın 1744 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinde "orman kadastro ekiplerince düzenlenen tutanakların ve orman kadastro komisyonunca verilen kararların askı suretiyle ilanı ilgililere şahsen tebligat hükmündedir. Ancak; ekiplerin sınırlama çalışmaları sırasında sahibi, kanuni mümessil veya vekili hazır bulunmayan taşınmaz mallar sınırlama tutanağında' orman sınırları içinde gösterilmiş ve komisyon başkanlığına da 30 günlük süre içinde itiraz davası açabilecekleri, komisyon başkanlığınca Tebligat Kanununda belirtilen esaslar dahilinde tebliğ olunur. Tutanak veya kararlarda adı geçmeyen ilgililer ile, ekiplerce düzenlenen tutanaklara komisyon başkanlığı nezdinde itirazda bulunmayanlar ilk askı tarihinden, itirazda bulunanlar ikinci askı tarihinden, Tebligat Kanununa göre kendilerine tebliğ yapılanlar tebliğ tarihinden itibaren 1 yıl içinde görevli ve yetkili adliye mahkemelerine itiraz edebilirler." hükmü yer almıştır. Madde metninde de vurgulandığı gibi ilgililere 7201 sayılı Tebligat Yasası uyarınca tebligat yapılması için ekip tarafından tutulan tutanağa 30 gün içinde komisyon nezdinde itiraz edilmemiş olması gerekir. Ekibin yaptığı sınırlamaya karşı 30 gün içinde itiraz edilmiş ise, 7201 sayılı Tebligat Yasasına göre ilgilisine ayrıca tebligat gerekmez. Somut olayda, ekip çalışmalarına karşı Enver ve arkadaşları tarafından 30 günlük sürede itiraz edilmiş, itirazları komisyonca reddedilerek 4.6.1981 tarihinde askı suretiyle ilan edilmiştir. 2. askı ilanı tarihi olan 4.6.1981 tarihinden itibaren 1 yıl içinde dava açılmadığından orman tahdidi kesinleşmiştir. Değinilen hususlar gözetilmeksizin davanın 1 yıllık hak düşürücü sürede açıldığının kabulü yerinde değildir. Öte yandan, 6831 sayılı yasanın 3373 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesi uyarınca tapulu taşınmazlar bakımından getirilen 10 yıllık hak düşürücü süre 3373 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 28.5.1987 tarihinden itibaren ilan edilen orman tahditlerine karşı açılacak davalarla ilgilidir. Önceden kesinleşmiş ve düşmüş hakların bu yasa ile canlandırılması olanaksız ise de bu yönün görevli mahkemede değerlendirilmesi gerekir.

 

Kadastro mahkemesi 6831 sayılı Yasanın 1744 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesine göre ilan edilen tahdide karşı 1 yıllık itiraz süresinde açılan davanın çözümünde görevlidir. Somut olayda; orman tahdidi 4.6.1981 tarihinde ilan edilmiş, eldeki dava ise 5.8.1988 tarihinde tapu kaydına dayanılarak açılmıştır. Uyuşmazlığın çözüm yeri genel mahkemelerdir. Görev kamu düzeni ile ilgili olup yargılamanın her aşamasında re'sen gözetilmesi gerekir. Yerel mahkemece dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, kadastro mahkemesi sıfatıyla davanın esasına girilerek yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

 

SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün görev yönünden (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sair yönlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, yine bozma nedenine göre duruşmada hazır bulunan taraf vekillerine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatıranlara iadesine, 31 .3.1998 günü oybirliği ile karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972