 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E. 1993/8742
K. 1994/12024
T. 13.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVAYA MÜDAHALE (Neteliği)
KARAR ÖZETİ: Hazine tarafından gerçek kişiler aleyhine açılan tapu iptali ve tescil davasında, miktar fazlasının orman olduğu kabul edilmekle birlikte Hazinenin dava açmak hakkının bulunmadığına karar verilmiş, ancak dahili davalı Orman Yönetiminin-de, bir dilekçe vererek ve harcını da yatırmak suretiyle usulüne uygun bir şekilde davaya katılmadığı anlaşılmış olduğuna göre, verilen karar, davada taraf sıfatını kazanmış olmayan Orman Yönetimini bağlamaz. Bu nedenle, adı geçen Yönetimin temyiz dilekçesinin dahi reddi gerekir.
(1086 s. HUMK. m. 53,54,55,56,57)
Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan duruşması sonunda, davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay'ca incelenmesi dahili davalı Orman Yönetimi temsilcisi tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı Hazine, dava konusu 316 parsel sayılı taşınmaza ait tapu kaydının iptalini istemiş; yerel mahkeme miktar fazlası kısmın orman sayılan yer vermiş, hüküm davacı Hazine; dahili davalı Orman Yönetimi ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay 14. Hukuk Dairesi, Hazinenin dava hakkı bulunmadığı ve Yönetimin de usule uygun dava açmadığına işaret ederek, Hazine ve Orman Yönetiminin temyiz itirazlarını reddederek, davalılar gerçek kişilerin temyiz itirazlarını kabul ederek, hükmü bozmuş; bunun üzerine Hazine ve davalılardan Osman, karar düzeltme yoluna gitmiş, aynı Daire istemi red etmiştir. Yerel mahkeme bozmaya uyarak Hazinenin dava açma hakkı olmadığını vurgulayarak davayı red etmiş; hüküm, bu kez de tekrar Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmü temyiz eden dahili davalı Orman Yönetiminin dilekçe verip, harcını yatırmak suretiyle yöntemine uygun biçimde katılımı bulunmadığından,davada taraf sıfatını almamıştır. Bu durumda, verilen hüküm hiç bir şekilde yönetimi bağlayıcı olmayıp, yalnız değinilen nedenlerle temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Belirlenen olguya göre dahili davalı Yönetimin temyiz dilekçesinin (REDDİNE), yatırılan temyiz harcın Yönetime iadesine, 13.10.1994 günü oybirliği ile karar verildi.
