 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E. 1993/6793
K. 1994/11064
T. 28.9.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DEVLET ORMANI
MERA TAHSİS KARARI
KARAR ÖZETİ: 474 sayılı Kanun, 27.10.1988 gün ve 3488 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırıldığına, 6831 sayılı Kanun ise, kamu hukukuna ilişkin olup geçmişe de uygulanacağına ve Orman Yasasında veya toprak tevziine ilişkin diğer yasalarda Devlet ormanlarının mera ya da benzeri amaçlarla tahsis edileceğine dair bir hüküm bulunmadığına göre; eylemli orman olduğu saptanan nizalı taşınmaz hakkında, 474 sayılı Kanun uyarınca verilmiş mera tahsis kararı hukuki bir değer taşımaz.
(2709 s. Anayasa m.44/1,169/2)
(6831 S.0K.)
Taraflar arasındaki meni müdahale davasının yapılan duruşması sonunda, davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenerek, gereği düşünüldü:
Davacı Orman Yönetimi, dilekçesinde mevki ve hudutlarını bildirdiği Devlet ormanına davalıların el attığından bahisle müdahalelerinin önlenmesini istemiş, davalılar ise dava konusu taşınmazın 23.06.1939 tarihinde kendilerine tahsis edildiğini, mera olarak kullandıklarını bildirerek, davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece, davanın reddine dair verilen hüküm Orman Yönetimince temyiz edilmiştir.
Çekişme konusu taşınmazın eylemli orman Olduğu ve memleket haritası vehava fotoğrafında da Devlet ormanı niteliği taşıdığı dosya içeriği, uzman bilirkişi raporlarıyla belirlenmiştir.
Davalıların dayandığı tahsis belgesi 474 sayılı Yasa hükümlerine göre yapılmış olup, bu Yasa 27.10.1988 gün ve 3488 sayılı Yasa ile yürürlükten kaldırılmıştır. 6831 sayılı Orman Yasası ise, kamu hukukuna ilişkin yasa olup, geçmişe de uygulanır. Devlet ormanlarının hangi hallerde, ne amaçla ve hangi Kurumca tahsis edileceği anılan Yasada hükme bağlanmıştır.
Gerek Orman Yasasında, gerek toprak tevzii ile ilgili diğer yasalarda Devlet ormanlarının mera veya benzeri amaçlarla tahsis edileceğine dair bir hüküm bulunmamaktadır.
Taşınmazın saptanan orman niteliğine göre, davanın kabulüne karar vermek gerekirken, aksine düşüncelerle ve yasalara yanlış anlam verilmek suretiyle hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Yönetimin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde Yönetime iadesine, 28.09.1994 günü oybirliği ile karar verildi.
