 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E. 1992/4158
K. 1992/5603
T. 2.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORMAN KADASTROSU
TAPU VE ZİLYEDLİK YOLU İLE ORMANDAN TOPRAK KAZANMA
ÖZET Mübadil Rumlara ait taşınmazlar zilyedliğe dayanılarak iktisap edilemez.
(4785 s. OKDK. m. 1,2)
Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda, davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı Hazine ve müdahil Orman Yönetimi tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı Hazine; Gelibolu ilçesi, Bakırköy Domuzcu Mevkiinde yer alan ve kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği nedeniyle davalılar adına saptanan 1327 parsel sayılı taşınmazın tapulama tesbitine itiraz etmiş, Yerel Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dava, Hazine tarafından Orman Yönetimine 8.11.1990 tarihli dilekçe ile ihbar edilmiştir (HUMY. m. 49). Orman Yönetimi, ihbardan sonra yönetimince davaya asli müdahil olarak katılmış değildir (Kadastro Yasası m. 26/ D). Şu halde, somut olayda üçüncü kişiye yöneltilmiş bir davanın' varlığından söz edilemez ve Orman Yönetimi açılmış buluna n davanın sonuçlarından sorumlu tutulamaz. Nitekim, mahkemece Orman Yönetimi ile ilgili bir hüküm kurulmamıştır. Açıklanan tüm bu nedenlerle Yönetimin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2- Davacı Hazinenin temyizine gelince; Hazine ile gerçek kişi davalılar arasındaki uyuşmazlık taşınmazın öncesinin orman ve mübadil Rumlara ait olup olmadığı yönünde toplanmaktadır. Yerel Mahkemece taşınmazın müdahil Rum yeri bulunmayıp, orman sayılmayan; ancak, fundalık ve çalılıktan imar ve ihya edilmiş bir yer olduğu sonucuna varılarak dava red olunmuştur.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; 9.7.1991 tarihli fen bilirkişisi tarafından düzenlenen müşterek krokiden çekişmeli 1327 parselin 1314 parsel sayılı taşınmazın doğusunda yer aldığı gözlenmektedir. 1314 parsel 29.9.1934 tarih ve 34 numaralı tapu kaydı ile revizyon görmüş olup, bu kayıt 1327 parsel yönünü metruk fundalık okumakta ve kaydın iktisap sütununda yörenin mübadil Rumlardan metruk olduğu yazılı bulunmaktadır. Öyle ise, bu sınırın ne anlama geldiği yönü üzerinde gereği biçimde durulmalı, davacı Hazinenin dava dilekçesinde gösterdiği Akif dışında dinlenmeyen tanıkları yeniden yapılacak keşifte dinlenmeli, bu arada Hazinenin itiraz dilekçesinde Öne sürüldüğü gibi taşınmazın bulunduğu Bakırköy'ün Öncesinin mübadil Rum yerleşim alanı olup olmadığı idareden de araştırılmalı, parselin öncesinin mübadil Rumlara ait taşınmazlardan olduğu anlaşılırsa bu tür yerlerin 23.7.1939 tarihinde yürürlüğe giren 1725 sayılı Yasayla onanan An kara Mukavelenamesi hükümlerine göre Türk Hükümetine geçeceğinden, zilyedlikle kazanılamayacağı düşünülmelidir.
Öte yandan, Hazinenin taşınmazın öncesinin orman olduğu sayı yönünden yapılan araştırma ve incelemede hükme yeterli bulunmamaktadır. Karara dayanak alınan bilirkişi raporu çekişmeli parselin orman olup olmadığını ve hukuk? durumunu belirlemeye yeterli ve kanaat verici sayılamaz. Zira, imar ve ihya ancak öncesi ile orman sayılmayan taşınmazlar bakımından olanaklıdır.
Orman sınırlandırılması yapılmayan veya sınırlandırılmanın ilk olarak yapıldığı yerlerde, bir yerin orman niteliğinin ve hukuk? durumunun 3116, 4785 ve 5658 sayılı Yasa hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir. 3116 sayılı Yasa ile sadece devlet ormanları belirlenmiştir. 13.7.1945 tarih inde yürürlüğe giren 4785 sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince 2. maddesinde sayılan istisnalar dışında bütün ormanlar devletleştirilmiş, devletleştirilen ormanlardan bazıları sonradan yürürlüğe giren 5658 sayılı Yasa ile iadeye tabi tutulmuştur. İadenin ko şulları yasada gösterilmiştir.
Mahkemece, eski tarihli memleket haritası, hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında serbest orman mühendisleri arasından seçilecek üç uzman bilirkişi kurulu aracılığıyla yeniden yapılacak keşifte, çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle, taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiği belirlenmeli; 3116, 4785 ve 5658 sayılı Yasalar karşısındaki durumu saptanmalı;tapu ve zil yedlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesi'nin 1.6.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.3.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.6.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş olduğundan , bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağı, öncesi orman olan bir yerin üzerindeki orman bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu düşünülmeli ve oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir. Açıklanan hususl ar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendde açıklanan nedenlerle Orman Yönetiminin temyiz dilekçesinin (REDDİNE), (2) nolu bendde yazılı nedenlerle davacı Hazinenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, Orman Yönetimi tarafından yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine, 2.11.1992 günü oybirliği ile karar verildi.
|
