 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E. 1992/183
K. 1992/148
T. 30.1.1992 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ORMAN SINIRLAMASINA İTİRAZ
HUSUMET
ÖZET Davanın, orman sınırlamasına itiraz davası olmasına göre, Yerel Mahkemenin Bakanlık aleyhine açılan davayı husumet yönünden reddetmesi usul ve yasaya uygundur.
Orman sınırlamasına itiraz davasında; memleket haritası, eski hava fotoğrafları ve varsa amenajman planları ilgili yerlerden getirtilmeli ve oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulu aracılığıyla yapılacak keşifte, çekişmeli taşınmaz ile çevre araziye de uygulanmak suretiyle bu belgelerde taşınmazın ne olarak nitelendirildiği belirlenmelidir. 3116 sayılı Yasa ile sadece devlet ormanları belirlenmiş olup, 13.7.1945 tarihinde yürürlüğe giren 4785 sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince aynı Yasanın 2. maddesinde sayılan istisnalar dışında tüm ormanlar hiçbir bildirime lüzum olmaksızın devletleştirilmiş, devletleştirilen ormanlardan bazıları sonradan yürürlüğe giren 5658 sayılı Yasa ile .iadeye tabi tutulmuştur. Çekişmeli taşınmazın anılan yasalar karşısındaki durumu saptanmalı, üzerindeki orman bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu düşünülmeli ve oluşacak sonuç çerçevesinde mahkemece bir karar verilmelidir.
(4875 s. OKDK. m. 1,2)
(5658 s. OKDK.)
Davacı Arif vekili tarafından, Orman Genel Müdürlüğü ve dahili davalı Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı aleyhine 10.10.1988 gününde verilen dilekçe ile orman sınırlamasına itiraz edilmiştir. '
Yerel Mahkemece yapılan duruşma sonunda; Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı aleyhine açılan davanın husumet yönünden reddi; Orman Genel Müdürlüğü aleyhine açılan davanın kabulü ile dava açılan kısmın orman dışına çıkarılması yolunda kurulan 19.09.1991 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Orman idaresi ve Bakanlık adına Hazine vekilleri tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tü m belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı, Kaş ilçesi Uğrar Köyü'nde yer. alan hudutları dilekçede yazılı 6000 m 2. miktarındaki sahibi ve zilyedi bulunduğu taşınmazın 4000 m 2.lik bölümünün Orman Kadastro Komisyonu tarafından orman sınırları içersine alındığını, sınırlama işleminin hatalı olduğunu ileri sürerek tahdidin iptalini istemiş, Yerel Mahkemece Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı aleyhine açılan davanın husumet yönünden reddine, Orman Genel Müdürlüğü aleyhine açılan davanın ise kabulüne karar v erilmiştir.
Hüküm, davalı Bakanlık ve Orman Genel Müdürlüğü'nce temyiz olunmuştur.
1- Davanın sınırlamaya itiraz davası olmasına göre, Yerel Mahkemenin Bakanlık aleyhine açılan davayı husumet yönünden reddetmesi usul ve yasaya uygun olup davalı sıfatı bulunmayan Bakanlığın temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-~ Davalı Orman Genel Müdürlüğü'nün temyizine gelince; mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; mahkemenin kararına dayanak aldığı her iki keşifte dinlenen bilirkişi raporları çekişmeli taşınmazın hukuki durumunu belirlemeye yeterli ve kanaat verici değildir. Sınırlandırılma yapılmayan veya orman niteliğinin ve hukuki durumunun 3116, 4785 ve 5658 sayılı Yasa hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir.
Mahkemece; memle ket haritası, eski hava fotoğrafları ve varsa amenajman planları ilgili yerlerden getirilmeli, önceki bilirkişilerin dışında yeniden oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulu aracılığıyla yapılacak keşifte, çekişmeli taşınmaz ile çevre araziye de uyg ulanmak suretiyle bu belgelerde taşınmazın ne olarak nitelendirildiği belirlenmelidir. 3116 sayılı Yasa ile sadece devlet ormanları belirlenmiş olup; 13.07.1945 tarihinde yürürlüğe giren 4785 sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince aynı Yasanın 2. maddesinde s ayılan istisnalar dışında tüm ormanlar hiçbir bildirime lüzum olmaksızın devletleştirilmiş, devletleştirilen ormanlardan bazıları sonradan yürürlüğe giren 5658 sayılı Yasa ile iadeye tabi tutulmuştur. iadenin koşulları yine aynı yasada belirtilmiştir. Çeki şmeli taşınmazın anılan yasalar karşısındaki durumu saptanmalı; üzerindeki orman bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu düşünülmeli ve oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir. Değinilen yönler gözetilmeksizin yetersiz bilirkişi raporlarına dayanılarak yazılı biçimde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle davalı Bakanlığın temyiz itirazlarının REDDİNE. 2. bentte açıklanan nedenlerle davalı Orman Genel Müdürlüğü'nün temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 6831 sayılı Yasanın 11. maddesi gereğince orman sınırlamasına itiraz davaları harçtan bağışık olduğundan peşin alınan harcın istek halinde davalı Orman Yönetimine geri verilmesine, 30.1.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.
|