 |
T.C.
YARGITAY
20. Hukuk Dairesi
E. 1991/213
K. 1991/241
T. 26.12.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ORMANA ELATMANIN ÖNLENMESİ
ÖZET Öncesi orman olan taşınmazın bitki örtüsü tahrip edilse dahi salt orman toprağının yine orman olarak kabulü zorunludur.
Anılan raporlar ve ilamlar 1984-1 985 tarihlerine rastladığına göre, 1981 yılından sonra oluşmuş dayanak niteliğini taşır. Bu durumda, 1981 yılında nitelik kaybından söz edilerek, dışarı çıkarılması çelişki teşkil eder. 0 halde, yukarıda sözü geçen ceza ve hukuk mahkemelerine ait ilamlar, yapılacak yeni bir keşifle yerine uygulanmalı ve dava konusu yerle ilgisi saptanıp, bu ilamların tarafları bağlayıcı kesin hüküm niteliği taşıdığı düşünülüp sonuca göre karar verilmelidir.
(6831 s. OK.)
(4785 s. OKDK.)
(5658 s. OKEK.)
Davacı Orman İşletme Müdürlüğü tarafından, davalı Selim aleyhine 26.10.1988 gününde verilen dilekçe ile kadastro tespitinin iptali istenilmiştir.
Yerel Mahkemece yapılan duruşma sonunda, davanın reddi yolunda kurulan 03.10.1991 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Orman Genel Müdürlüğü tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
Davacı yönetim, tahdit dışına çıkarılan taşınmazın nitelik kaybetmediğini, aynı yerle ilgili olarak, davalı hakkında ceza mahkemesince verilmiş mahkumiyet kararı ve ayrıca yine davalının el atmasının önlenmesi yolunda Asliye Hukuk Mahkemesince verilmiş hüküm bulunduğunu, bu olguya göre taşınmazın orman rejimi dışına çıkarılamayacağını ileri sürerek işlemin iptalini ve tahdit içinde bırakılmasını istemiş, yerel mahkeme davayı red etmiştir. Ancak, yapılan inceleme ve araştırma hükme yeterli bulunmamaktadır. Şöyle ki; aynı yerle ilgili olarak Sulh Ceza Mahkemesine ait 1979/109 Esas ve 1984/184 Karar sayılı mahkumiyet ilamı ve Asliye Hukuk Mahkemesine ait 1981/60 Esas, 1984/269 Karar sayılı el atmanın önlenmesi ve kal' yolundaki hükmü içeren ilamın Yargıtay'dan geçmek suretiyle kesinleştiği anlaşılmıştır.
Bu dosyalar içerisinde taşınmazın orman sayılan yer olduğu yolunda uzman bilirkişiler tarafından verilmiş 16.06.1984 ve 28.04.1984 tarihli raporların yer aldığı gözlenmiştir. Öncesi orman olan taşınmazın bitki Örtüsü tahrip edilse dahi salt orman toprağının yine orman olarak kabulü zorunludur. Anılan raporlar ve ilamlar 1984-1985 tarihlerine rastladığına göre, 1981 yılından sonra oluşmuş dayanak niteliğini taşır. Bu durumda, 1981 yılında nitelik kaybından söz edilerek, dışarı çıkarılması çelişki teşkil eder. 0 halde, yukarıda sözü geçen ceza ve hukuk mahkemelerine ait ilamlar yapılacak yeni bir keşifle yerine, uygulanmalı ve dava konusu yerle ilgisi saptanıp, bu ilamların tarafları bağlayıcı kesin hüküm niteliği taşıdığı düşünülmeli, değinilen hususlar nazara alınmadan hüküm kurulamaz.
Eksik incelemeye davalı karar usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yönetimin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün
(BOZULMASINA), 26.12.1991 tarihinde oybirliği ile karar verildi