 |
T.C
YARGITAY
1. HUKUK DAİRESİ
E: 2004/1670
K: 2004/2671
T: 11.3.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAPU İPTALİ VE TESCİL
- BAĞIŞTAN RÜCU
İçtihat Özeti: Bağıştan rücu hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil davasında, davalı oğulun babası olan davacıya hakaret suçundan Sulh Ceza Mahkemesi karan ile mahkum olduğu gibi, davalının çeşitli zamanlarda babasına hakaret içeren sözler sarf ettiği, aralarında birçok dava ve çekişme bulunduğu tanık anlatımları ve dosya kapsamından anlaşıldığına göre; davacı bakımından MK.nun 510. madesine atfen BK.nun 244. maddesi hükmü gereğince bağıştan rücu koşullarının oluştuğu kabul edilmelidir.
(4721 s. MK. m. 510)
(743 s. MK. m. 457)
(818 s. BK. m. 244)
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 60 parsel sayılı taşınmazın 1/2 payını davalı oğluna bağışladığını, davalının kendisine hakaret ve tehditte bulunduğunu Borçlar Kanununun 244. maddesinde öngörülen bağıştan dönme koşullarının oluştuğunu ileri sürerek; tapu iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, dava konusu taşmazın alımında kendisinin de katkısı bulunduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Borçlar Kanunun 244. maddesinde öngörülen bağıştan rücu koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, bağıştan rücu nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden; çekişmeli 60 parsel sayılı taşınmazın 1/2 payının davacı tarafından 1.11.1996 tarih, 7327 yevmiye noluakit-le davalıya bağış yoluyla temlik edildiği görülmektedir.
Dosyada mevcut Ödemiş Sulh Ceza Mahkemesinin 2000/884 esas 2001/141 karar sayılı ilamıyla davalının babası olan davacıya hakareti nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği sabittir. Öte yandan davalının, yine davacı olan babasına çeşitli zamanlarda hakaret ve tehdit içeren sözler sarfettiği, aralarında bir çok dava ve çekişmenin bulunduğu, tanık anlatımları ve dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Ceza mahkumiyeti ıskat yoluyla ortadan kalksa dahi mahkumiyet olgusu davalının, babası olan davacıya karşı tutum ve davranışını ortaya koyması bakımından önemsenecek bir vakıadır.
Belirlenen bu olgular toplanan delillerle birlikte değerlendirildiğinde davacı bakımından Medeni Kanunun 510 (eski 457) maddesine atfen Borçlar Kanununun 244. maddesi hükmü gereğince bağıştan rücu koşullarının oluştuğu kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün yukarıda açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.3.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.