İçtihat Özeti: Taşkın inşaat nedeniyle açılan elaımanın önlenmesi ve kal davasında, taşkın yapının maliki olan davalının, gerek imar öncesi kadastral parselde ve gerekse imarla oluşan nizalı parsel üzerinde mülkiyete dayalı herhangi bir hakkı bulıınmadığı anlaşıldığı takdirde, davalı bakımından 3194 sayılı Kanunun 18. maddesinin uygulama yeri yoktur. Bu durumda, mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekir.

(3194 s. İmar K. m. 18)

Taraflar arasında görülen davada:

Davacılar, kayden maliki olduklan 11 parsel sayılı taşınmazianna, komşu 12 parsel maliki olan davalılarca taşkın inşaat yapıldığını ileri sürerek, elatmanın önlenilmesi ve yıkım istemişlerdir.

Davalılardan Kazım, 1972 yılında taşınmaz bir bütün iken, ilk malikinden yer satın alıp, inşaatını yaptığını, imar uygulaması sonucu 11 ve 12 sayılı imar parsellerinin oluşup, tecavüzünmeydana geldiğini, bilahare 12 sayılı imar parselin hükmen adına tescil edildiğini, davalı Bekir'de kendi inşaatının tecavüzü olmadığını söyleyerek davanın reddini istemişlerdir.

Mahkemece, davalı Kazım hakkında tecavüzün imar uygulaması sonucu ortaya çıktığından, davalı Bekir hakkında da inşaatın tecavüzlü olmadığıanlaşıldığından davanın reddine karar verilmiştir.

Karar, davacılar Arif ve Semih vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.

Davalılardan Bekir'in, dava konusu taşınmaza elattığı saptanmadığına göre, hakkındaki davanın reddedilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir.. Reddine.

Diğer davalı Kazım, yönünden ileri sürülen temyiz itirazlarına gelince;

Dava konusu taşınmazların öncesinin dava dışı Esma'ya ait 218 sayılı kadastral parselolduğu davalı Kazım'ın imar öncesi Esı:na mirasçılarından harici satın almaya dayanarak çekişmeli binayı inşaa ettiği, 8.7.1988 tarihinde yapılan imar uygulaması ile 218 sayılı kadastral parselin 11 ve 12 nolu sayılı imar parsellere' dönüştüğü, davalı tarafından yapılan binanın her iki imar parseline taşkın duruma geldiği anlaşılmaktadır.

Öte yandan, 12 nolu imar parseli ile ilgili olarak davalı tarafından açılan temliken tescil davası sonucu 12 sayılı parselin yarı payının davalı adına tescil edildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği de sabittir. Bu durumda, gerek imar öncesi kadastral parselde gerekse imarla oluşan 11 parsel üzerinde, davalının mülkiyete dayalı her hangi bir hakkı bulunmadığı anlaşılmaktadır.

O halde, davalı bakımından 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi hükmünün uygulama yeri bulunmadığı açıktır.

Hal böyle olunca, mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, imar uygulamasına değer verilerek reddedilmesi doğru değildir.

Davacıların temyiz itirazı bu nedenle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi. gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.3.2003 tarihinde oybirLiiyle karar verildi

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972