 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 2000/5687
K: 2000/6367
T: 18.5.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- MURİS MUVAZAASI
- TAPU İPTALİ VE TESCİL
- TENKİS
Karar Özeti: Her ne kadar 22.5.1987 tarih ve 1986/4-1987/5 sayılı inançları Birleştirme Kararında, murisin yaptığı temliki tasarruflardan zarar gören mirasçıların, tenkis davası ile birlikte kademeli olarak veya tenkis davası açtıktan sonra ayrı bir dilekçe ile BK'nun 18. maddesine dayalı muvazaa nedeniyle iptal tescil davası açabilecekleri öngörülmüşse de, temliki tasarrufa ilişkin olarak davacıların iradesini ve talebini kapsar şekilde açılan tenkis davası sonuçlanmış ve kesinleşmiş olduğu takdirde 1.4.1974 tarih ve 1/2 sayılı Yargıtay inançları Birleştirme Kararının uygulama olanağı ortadan kalkar.
(818 s. BK. m. 18)
(YİBK., 22.5.1987 tarih ve 1986/4-1987/5 s.)
(YİBK., 1.4.1974 tarih ve 1/2 s.)
Davacılar tarafından, davalı aleyhine açılan davada, Mahkemece verilen karar süresinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar, dava konusu taşınmazların miras bırakanları tarafından davalıya bağışlandığını, işlemin satış şeklinde yapıldığını, asıl amacın miras haklarından mahrum bırakmaya yönelik mal kaçırmak olduğunu, işlemlerin muvazaalı yapıldığını ileri sürerek BK.nun 18. maddesi gereğince tapuların iptali ile muris adına tescilini istemişler, davalı davanın reddini savunmuş, yerel mahkemece davacıların payları oranında davanın kabulüne karar verilmiştir.
Ne varki, 22.5.1987 tarih ve 1986/4-1987/5 sayılı İnançları Birleştirme Kararında (miras bırakanın yaptığı temliki tasarruflardan zarar gören mirasçıların, tenkis davası ile birlikte kademeli olarak veya tenkis davası açtıktan sonra ayrı bir dilekçe ile BK.nun 18. maddesine dayalı muvazaa nedeniyle iptal, tescil davası da açabilecekleri) öngörülmüştür. Ancak, temliki tasarrufa ilişkin olarak davacıların iradesini ve talebini kapsar şekilde açılan tenkis davası sonuçlanmış ve kesinleşmiş ise 1.4.1974 tarih ve 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama olanağı ortadan kalkar.
Somut olayda; değinilen nitelikteki bir tenkis davası açıldığı ve kabulle sonuçlanıp hakkın tenkis hükümlerine göre teslim edildiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; davanın reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere kabulü doğru değildir. Davalının temyiz itirazları doğrudur. Kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.5.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. .