 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E : 1999/6325
K : 1999/8284
T : 11.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZETİ : 1- %83 Oranında daimi işgücü kaybının ne ölçüde bakıma muhtaç olmayı gerektirdiği araştırılıp belirlenmeli
2- Bilinmeyen döneme ait artırım ve iskontonun yıl yıl olarak yapılması gerekir.
Davacı Savaş Saraçlı vekili avukat İ.Metin Y... tarafından davalı Milli Savunma Bakanlığı aleyhine 31.10.1997 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle maddi manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 7.4.1999 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlara yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının öteki temyiz itirazlarına gelince dava trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, bakıcı gideri zararına ilişkin olarak belirlenen miktardan hak ve nesafet gereğince takdiren indirim yapılmıştır. Somut olayda davacının vatani görevini yerine getirirken yolcu olarak bulunduğu askeri aracın devrilmesi sonucunda yaralandığı anlaşılmaktadır. Olayın bu oluş biçimi davacının kusursuz olması ve yanların konumu gözetildiğinde mevcut olgular itibariyle gerçekleşen bu zarardan hakkaniyet indirimi yapılması doğru değildir. Şu durum karşısında yerel mahkeme kararının bu yönden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
3-Davalının temyiz itirazlarına gelince;
a)Davacının bu olay sonucunda %83 oranında daimi işgücü kaybına uğradığı anlaşılmaktadır. Konuya ilişkin doktor raporunda davacının bakıma muhtaç olduğu bildirilmediği halde tam bakıcı ücreti gerektiği yönünde yapılan hesaplama ile bakıcı giderine hükmolunması doğru görülmemiştir. Gerek uzman sağlık kurulundan alınacak raporla gerekse diğer kanıtlarla davacının bakıma muhtaç olup olmadığı var ise ne ölçüde bakıma muhtaç olduğu araştırılıp belirlendikten sonra davacının bakıma muhtaç olduğu ölçüde bakıcı ücretinin hesaplanması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
b)Daimi işgücü kaybı nedeniyle uğranılan zarar belirlenirken bilinmeyen döneme ilişkin artırım ve iskontonun yıl yıl hesaplanmamış olması, tazminatın belirlenmesine ilişkin sorumluluk hukuku ilkelerine aykırı olduğundan kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına (3/a-b) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların öteki temyiz itirazlarının ilk benddeki nedenlere reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11.10.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.