 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/13192
Karar no: 1999/13400
Tarih: 15.12.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖLÜNCEYE KADAR BAKMA VAADİ SÖZLEŞMESİ
BAKIM BORÇLUSUNUN ÖLÜMÜ
ÖZET : Ölünceye kadar bakma vaadi sözleşmelerinde, bakını borçlusunun ölümü halinde, bakım alacaklısı ölüm tarihinden itibaren 1 yıllık hak düşürücü süre içersinde sözleşmeyi fesh etme hakkına sahiptir. Ancak bu takdirde, bakım borçlusuna verdiği malı aynen geri alması mümkün olmayıp, yalnızca borçlunun iflası halinde iflas masasından isteyebileceği miktara eşit bir para talep edilebilir.
(818s. BK. m. 518)
Davacı tarafından davalı aleyhine açılan akdin feshi, iptal, tescil davasının yapılan yargılamasında, Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, bakım alacaklısı tarafından, bakım borçlusunun ölümü nedeniyle mirasçıları aleyhine açılmış akdin feshi ve iptal tescil isteğine ilişkindir.
Bilindiği gibi; ölünceye kadar bakıp gözetme sözleşmelerinde bakım alacaklısının ölümü sözleşmenin sona ermesini gerektirdiği halde bakım borçlusunun ölümü ile sözleşme son bulmaz, bakma ve görüp gözetme borcu bakım borçlusunun mirasçılarına intikal eder. Ancak yasa koyucu bakım alacaklısına, isteği dışında, bakım borçlusunun mirasçıları ile birlikte yaşamaya zorlamamak için ölüm tarihinden itibaren bir yıllık hakdüşürücü süre içerisinde sözleşmeyi bozma (fesh etme) hakkı tanımıştır. (BK. nun 518.) Ne varki, bakım alacaklısının ölüm nedeniyle sözleşmeyi bozması (fesh etmesi) halinde bakım borçlusuna verdiği malı aynen mirasçılarından geri istemesine yasal olanak yoktur. Bu durumda Borçlar Kanunun 518. maddesinde açıkça belirtildiği üzere sadece borçlunun iflası halinde, iflas masasından isteyebileceği miktara eşit bir para talep edebilir. Nitekim bu ilke 5.6.1957 tarih 25/22 sayılı inançları birleştirme kararında da açıkça vurgulanmış, uygulama bu yönde kararlılık kazanmıştır.
Somut olayda; çekişmeli taşınmazın 23.12.1986 tarihinde ölünceye kadar bakma akdi ile davalı tarafından davalıların miras bırakanına devredildiği, murisin 16.11.1996 tarihinde öldüğü ve eldeki davanın bir yıllık süre içerisinde açıldığı sabittir. Dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporunda, davacı tarafından BK' nun 518 maddesine göre talep edilebilir tazminat miktarının 388.100.000 TL. olduğu bildirilmiştir.
Hal böyle olunca, bilirkişice saptanan 388.100.000 liranın hüküm altına alınması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmesi isabetsizdir. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.