Davacı tarafından, davalı aleyhine açılan davada, mahkemece verilen karar süresinde temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Davacının 3/4 payına kayden maliki olduğu taşınmazın, diğer 1/4pay sahibi paydaş tarafından davalıya kiralandığı ve onun (davalının) kullanımında bulunduğu sabittir ve tartışmasızdır. Öte yandan, dava dışı 1/4 pay sahibi ile kurulan kira sözleşmesine davacının onay (icazet) vermediği; aksine, uyarıya rağmen davalının davacı ile kira sözleşmesi düzenlenmesine rıza göstermediği; BK.nun 248. maddesinde öngörülen ve kiranın esaslı unsurunu teşkil eden kira parasından da davacıya herhangi bir ödeme yapılmadığı anlaşılmaktadır.

 

Bilindiği üzere, müşterek mülkiyete tabi taşınmazlara ilişkin kira sözleşmelerinin geçerli sayılabilmesi için, pay ve paydaş çoğunluğuna dayanması zorunludur. Yukarıda değinilen İİK.eler ve olgulara göre, olayda geçerli bir kira sözleşmesinin varlığından ve davalının da kiracılık sıfatını kazandığından söz edilemez.

 

Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle reddedilmesi isabetsizdir. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 1.2.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972