 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E. 1995/8116
K. 1995/6713
T. 2.5.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TAŞINMAZLARIN AYRI AYRI YETKİALANLARINDA
BULUNMALARI
YETKİLİ MAHKEME
KARAR ÖZETİ: Birden fazla taşınmazlara ilişkin davanın, taşınmazlardan birinin bulunduğu yer mahkemesinde açılması gerekir. Bu yetki kuralı, kamu düzeni ile ilgili olduğundan doğrudan gözönünde tutulur. Gaziantep'te açılan davaya, Nizip İlçesi'ndeki taşınmazlar yönünden de tüm taşınmazlar için değerlendirme yapılıp hüküm kurulmalıdır.
(1086 s. HUMK. m. 1314)
Davacı tarafından, davalılar aleyhine açılan muris muvazaası nedeniyle tapu iptali tescil, olmadığından tenkis davasının yapılan yargılamasında, mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı tarafından duruşmalı olarak temyizi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, BK.nun 18. maddesinden kaynaklanan muris muvazaası hukuksal nedenine davalı tapu iptali tescil, olmadığı takdirde tenkis isteklerine ilişkindir. Çekişmeli taşınmazlar Gaziantep ve Nizip'te bulunmaktadırlar. Birden fazla gayrimenkule ait davanın gayrimenkullerinden birinin bulunduğu mahal mahkemesinde ikame olunabileceği HUMK.nun 13. maddesinin son fıkrası hükmü gereğidir.
Kamu düzeniyle ilgili olan yetki hususunun mahkemece re'sen (doğrudan) gözönünde tutulması zorunludur. O halde, Nizip İlçesi'ndeki taşınmazlar yönünden de Gaziantep'de açılan iş bu temyize konu davaya bakılması çekişmeli tüm taşınmazlar için topyekün değerlendirme yapılıp hüküm kurulması gerekirken, bir kısım taşınmazlar için yazılı olduğu üzere yetkisizlik kararı verilerek sonuca gidilmesi isabetsizdir.
Kabule göre de, kademeli isteklerden ikincisini teşkil eden tenkis talebinin değerlendirme dışı bırakılması da doğru değildir. Davacının temyiz itirazı yenindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, bozma sebebine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 2.5.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
