Davacı tarafından, davalı aleyhine açılan davada mahkemece verilen karar süresinde temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Taraflar, dava konusu 1992 ada 2 parsel sayılı taşınmazda müşterek mülkiyet üzere paydaş olup, dava dışı başka paydaşlar da vardır. Anılan parselin bir kısım yen hakkında açılan işbu dava; mahkemece (...tüm paydaşların muvafakatı alınmadığı..) gerekçesiyle kabul edilmiştir. Hemen belirtmek gerekir ki, bu tür bir uyuşmazlık kural olarak MK.nun müşterek mülkiyeti düzenleyen hükümleri uyarınca çözümlenebilir. Ancak, taşınmazın eylemli kullanma biçimi paydaşları arasında varılan anlaşma ile belirlenmiş ise, belirlenen kullanma biçimine uygun hareket edilmesi zorunludur. Yine taşınmazda açık yada kapalı eylemli kullanma biçiminin oluştuğunun kabul edilebilmesi için tüm paydaşların payına isabet eden miktardan az veya çok zeminde belirli bir yen kullanması ve bu fiili durumun bütün paydaşlar tarafından kabul edilmesi yada en azından uzun süreden beri böyle bir kullanma şekline ses çıkarmamak suretiyle benimsenmesi gerekir. Paydaşlardan birinin yada bazılarının, böyle bir anlaşmaya (açık veya kapalı) aykırı davranmaları diğer paydaş yaya paydaşlara bunun önlenmesini dava ve talep etme olanağını sağlar. O halde, yerinde yeniden keşif yapılıp, yanların gösterecekleri deliller eksiksiz toplanarak değerlendirilmeli ve öncelikle, ana taşınmazda (1992 ada, 2 parsel) tüm paydaşların yada satıcıların (bayiilerinin) iştirakiyle oluşturulmuş ve onları bağlayan eylemli kullanma biçimine ilişkin bir anlaşmanın bulunup bulunmadığı; varsa anlaşmaya göre, çekişmeli bölümün hangi paydaşın payına karşılık olarak bırakıldığı açıkca saptanmalıdır. Böyle bir anlaşmanın bulunmadığının ortaya çıkması durumunda da davacı paydaşın taşınmazdan yararlanmasının tamamen engellenip engellenmediği, diğer bir deyişle intifadan men olgusunun olayda gerçekleşip gerçekleşmediği belirlenmeli ve varılacak sonuç çerçevesinde hüküm kurulmalıdır. Yerel mahkemenin değinilen ilke ve olguları karşılayacak kapsamda hükme yeterli bir inceleme ve uygulama yapmadan sonuca gitmesi ve yazılı şekilde karar vermesi doğru değildir. Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden Ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.9.1993 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972