 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1991/14199
K: 1991/3001
T: 08.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasında görülen davadan dolayı, Yerel Mahkemece verilen 26.10.1988 gün ve 1009-798 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, dava dilekçesinde vekil edenin diğer kızından mal kaçırmak amacıyla çekişmeli 836 parsel sayılı taşınmazının intifa hakkını kendi üzerinde bırakarak çıplak mülkiyetini aslında bağışladığı halde tapuda resmi sözleşmesinde satış gibi gösterip davalıya temlik ettiğini ileri sürmüş ve iptal ve tescil istemiştir. Savın ileri sürülüş biçimi ve içeriği itibariyle davanın taraf muvazaası hukuki sebebine dayandırıldığı açıktır. 5.2.1947 gün 20/6 sayılı İçtihatları Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, değinilen türdeki bir dava, ancak yazılı delille kanıtlanabilir. Davacı vekili de diğer delillerin yanında 18.3.1988 tarihli sözleşmeye dayanmıştır. Adı geçen vekil, 26.9.1988 tarihli delil listesini bildirdikten sonra 12.10.1988 tarihli oturum için engel mazeret bildirmiş, mahkemece kabul edilerek oturum gününün kalemden öğrenmesine karar verilmiş, daha sonraki oturuma da gelmediğinden yazılı kanıtını getirme olanağı tanınmadan reddine karar verilmiştir.
Oysa, engel mazeret'in mahkemece kabulüne karar verilmesi halinde o tarafın daha sonraki oturuma davetiye ile çağrılması, hatta engel mazeret bildiren taraf oturum gününü kalemden öğreneceğini bildirse dahi sözü edilen usul işlemin yerine getirilmesi gerekir(HGK.nun 6.4.1985 gün, 1/179-77 sayılı kararı.)
SONUÇ : Hal böyle olunca, taraflarca usulüne uygun oturum gününü bildiren davetiye tebliğ edilmesi, geldiğinde davacı vekiline yazılı kanıtını vermesi için önel gerektiğinde kesin önel verilmesi, yazılı kanıt incelenip değerlendirildikten sonra hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı olduğu üzere karar verilmesi isabetsizdir. Davacı vekilinin temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 8.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.