- TAŞKIN İNŞAAT

 

 

Taraflar arasında görülen el atmanın önlenmesi, yıkım davası sonunda, Yerel Mahkemece verilen karar yasal süre içerisinde taraf vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Dosya içeriğine, toplanan delillere ve özellikle paya bağlantılı olarak davacı tarafından satın alınan dava konusu yer, ikinci keşifte gösterilmiş ve saptanmış bulunduğuna; böyle bir durumda, talep dışı hüküm kurulduğundan söz edilemeyeceğine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.

Davacının temyizine gelince; gerçekten, "11776" m².Iik kayden. "tarla" niteliğinde bulunan 87 ana kadastro parselinin önceki maliklerince özel parselasyona tabi tutulduğu, içinden yolların geçirildiği; daha sonra, belli özel parsellerin değişik orandaki paylarla bağlantı kurularak satıldığı ve satın alanlara teslim ile onların istifadesine terk edilerek yapılaşmaya başlanıldığı; her türlü altyapı ve belediye hizmetlerinden yararlandırma olgusunun da gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, özel parselasyon sonucu ortaya çıkan kullanma biçiminin, uyuşmazlığın çözümünde göz ardı edilemeyeceği kuşkusuzdur. Esasen, davanın yanları da özel parselasyona değer verilerek uyuşmazlığın çözümünde birleşmişler; ancak, özel parsellerin aidiyeti bakımından ihtilafa düşmüşlerdir.

 

Bilindiği gibi, ortak mülkiyete konu taşınmazın değinilen biçimde (özel parselasyona göre) kullanılması yönünden oluşmuş ve paydaşlarınca da benimsenmiş bir anlaşma varsa; bu anlaşmaya (kullanım biçimine) uygun olarak hareket edilmesi zarureti doğar. Aksi hal (anlaşmaya aykırı davranış); hakları ihlal edilen paydaş yada paydaşlara dava açabilme ve anlaşmaya uygun hareket edilmesini talep edebilme olanağını sağlar.

 

Somut olayda; yanların, paylarına bağlantılı olarak birer adet özel parseli satın alıp edinmelerine karşın; davalının 44 ve 45 sayılı iki adet özel parseli kapsayacak şekilde yapılanmağa başladığı, bunlardan 44 nolu özel parselin davacının payına tekabül eden yer olduğu saptanmıştır. Öyle ise, kendi payının tek bir özel parsele karşılık tutulduğunu bilen yada bilmesi gereken davalıyı, inşaatını komşu özel parsele taşırmasında iyi niyetli olarak kabul etmek mümkün değildir. İyi niyetli bulunmayan bina (levazım) sahibi yararına da temlik koşullarının gerçekleşebileceği söylenemez.

 

Kaldı ki, açıklanan konumdaki taşınmazlar yönünden imar Yasası ile getirilen düzenlemeler karşısında hükmende olsa pay temliki yoluna gidilemez.

 

Bu itibarla, yukarıda belirtilen ilke ve olgular gözetilmek suretiyle el atmanın önlenmesine ve davalı tarafından yaptırılmakta olan inşaatın davacıya ait 44 nolu özel parsele taşan kısmının yıkılmasına karar verilmesi gerekirken; pay temliki sonucunu doğuracak şekilde hüküm kurulması doğru değildir.

 

Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün değinilen nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.1.1992tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972