Yanlar  arasında  görülen  dava  da;  davacı  Hazine  vekili,  kadastroca davalılar ve miras bırakanları  adına  tesbit  ve  tescil  edilen  93  ada  26  parsel  sayılı  taşınmazın  revizyon gören iskan kayıt  miktar  fazlası  1572  metrekarenin  mülkiyetinin  ve  bu  kısma  ait kamulaştırma parasının Hazineye ait bulunduğunun hükmen saptanmasını istemiştir.

Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.

Mahkemece verilen davanın reddine ilişkin  karar  yasal  süresi  içerisinde  davacı vekilince duruşmasız,  davalılar  vekili  tarafından  ise  duruşmalı  inceleme  yapılması .isteği ile temyiz edilmekle; dosya incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı  Hazine;  93  ada  26  parsel  sayılı  taşınmaz  tapu kaydındaki "1572 m.2 fazlalık Defterdarlığa bildirmiştir" şerhine  tutunarak,  fazlalığın  mülkiyetinin  ve  bu  miktar  için belirlenmiş 1.179.000 lira  kamulaştırma  parasının  kendisine  ait  olduğunun  hükmen saptanmasını istemiştir.

Mahkemece,  Hukuk Genel Kurulunun 14.1.1987 gün ve 1986/5-107 esas, 1987/8 karar sayılı ilamına dayanılarak  fazlalığa  dair  şerhin  davacı  Hazineye  ayni  hak  sağladığı  ,  kayıt maliki  tarafından silinmesi hakkında dava açılmadıkça bu hakkın kaybolmayacağı, böyle bir davada  açılmadığı  ve  bu  davayı açmakta hukuki yararı bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.

Hemen belirtmek gerekir ki,  kesinleşen  kadastro  tesbitine  göre  oluşturulan  tapu kaydının  beyanlar  hanesindeki  şerhin  yasal  dayanaktan yoksun olduğuna ilişkin itiraz ve dava  hakkının,  tesbite  esas  tutulan  kayıt  malikine  ait bulunduğu hususundaki Yargıtay görüş ve uygulamasında hiç bir sapma yoktur.

Öte yandan, Yargıtay 1.  Başkanlık  Kurulu'nun  10.12.1985  gün  ve  100  sayılı kararıyla  davaya  konu  türdeki  şerhlerin  aynı  bir  hak sağlayamayacağı ve başlı başına mülkiyeti  ifade  etmeyeceği,  ancak miktar fazlası yönünden dava ve talep hakkı verebileceği hususunun yargısal uygulamada kural olarak kabul  edildiği  ayrıntılı  bir  biçimde vurgulandıktan  sonra  içtihadi  birleştirme  yoluna  gidilmesine  gerek bulunmadığı görüşü benimsenmiştir.

Diğer  taraftan,  yerel  mahkemece  dayanılan  Hukuk Genel Kurulu kararın da fazlalığa ait şerhin  iptali  hususunda  dava  açılamayacağının bildirildiği olgusuna göre sonuca gidildiği de açıktır. Miktar  fazlalığına  ilişkin  şerh  sicildeki hukuki  varlığını  sürdürdüğü sürece davacı Hazinenin buna dayanarak dava açmakta hukuki yararı bulunduğu kuşkusuzdur.

Hal  böyle  olunca,  davanın  esasına  girilmesi,yanlara  ait  tüm kanıtlar toplandıktan sonra birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir  karar  verilmesi  gerekirken  yazılı  olduğu üzere hükme  varılması  doğru  değildir.  İki  tarafın  temyiz  itirazları  yerindedir.Kabulü  ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) alınan peşin harcın temyiz edenden alınmasına, 13.11.1990 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972