 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1990/4688
K: 1990/4723
T: 02.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda Yerel Mahkeme'ce verilen karar yasal süre içerisinde davacı tarafından temyiz edildiğinden dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, vekaletten azledildiğini bildiği halde vekilinin, sağır ve dilsiz olan müvekiline ait 12 parsel sayılı taşınmazı, muvazaalı olarak davalılara devir ve temlik ettiğini ileri sürerek iptal ve tescil edilmiştir.
Hukuk Yargılama Usulü Yasasının 179. maddesinde belirtildiği üzere, davanın dayanağını oluşturan tüm maddi olguları bildirmek yanlara, aynı Yasanın 74. maddesine göre de, bildirilen bu olguları geretiğinde yeterince açıklığa kavuşturarak, tarafların amacına ve yasaya uygun biçimde hukuksal nitelendirmeyi yapmak ve uyuşmazlığı çözüme ulaştıracak yasa hükmünü bulup uygulamak da yargıca aittir.
Öte yandan, 19.1.1974 gün 972/2 - 584/14 sayılı Hukuk Genel Kurulu kararında belirtildiği üzere, "bir davada bir kaç hukuki sebebin bir arada gösterilmesinde ilke olarak usul hukuku yönünden bir sakınca yotur. Hukuki sebeplerden birinin diğer hukuki sebebin incelenmesine olanak tanıdığı sürece, ehemmiyet ve lüzum derecesine göre birden fazla sebebi bir arada incelenebilir."
Davacı vekaletten azil yanında, muvazaadan, vekille davalıların el ve işbirliği içerisinde olduklarından söz etmek suretiyle "vekalet akdinin kötüye kullanılması" sebebine de dayanmıştır. Bu iki dava sebebinin aşamalı olarak bir arada inceleme konusu yapılmasında usul açısından bir sakınca olmadığına göre, vekaletin kötüye kullanılması nedeni üzerinde yeterince durulup, bu yönde taraf kanıtlarının toplanması, taşınmazların satış tarihindeki gerçek değerlerinin uzman bilirkişiye tesbit ettirilmesi, bedeller arasında aşırı fark bulunup bulunmadığının saptanması, hasıl olacak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı olduğu gibi hüküm kurulması isabetsizdir. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMk.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine 2.4.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.