 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1990/15946
K: 1991/1358
T: 07.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, Yerel Mahkemece verilen davanın reddine ilişkin karar, yasal süre içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : HUMK.nun 163. maddesinde; biri "yasal", öteki "Hakim tarafından tanınan" iki türlü sürenin varlığı kabul edilmiş ve bu sürelere uyulmaması hallerinde karşılaşılacak sonuç açıklanmıştır. Yukarıda sözü edilen maddeye göre yasal süre veya hakim tarafından tanınan süre içinde yapılması gereken işlem ilgili tarafça yapılmazsa hakkın düşeceği kabul edilmiştir. Dava duruşma hakiminin verdiği önele uyulmadığından bahisle reddedilmiştir.
Ne varki keşif masraflarının yatırılması için davacıya kesin süre verilmemiştir. Her ne kadar verilen ikinci süre, kesin süre olarak kabul edilebilirse de o takdirde dahi önelin yasaya uygun olduğundan bahsetmek olanağı yoktur. Şöyleki; HUMK.nun 414. maddesi uyarınca, mahkemece verilen keşif kararında ve keşif giderlerinin yatırılması için aynı Yasanın 163. maddesi uyarınca ilgili tarafa verilen önel ve kesin önele ilişkin ara kararında, yapılması gereken işlerin neler olduğunun tam bir açıklıkla belirtilmesi tanınan sürenin yeterli ve elverişli olması, keşif giderlerinin (hakim ve mahkeme personelinin yol tazminatını, taşıt giderlerini, tanık ve bilirkişilerin ücretlerini ve bunlara çıkarılacak davetiye giderlerini kapsayacak biçimde) ayrıntılı olarak ve yeterli miktarda saptanması ve gerekirse tarafların sosyal durumlarına göre önele uymamanın doğuracağı sonuçların açıklanması ve tarafların uyarılması gerekir (HGK.nun 22.11.1972 gün ve 8/832 E., 935 K. ve HGK.nun 18.2.1983 gün, 1480-1284 E., 1983/141 K.).
Somut olaydaki ara kararlarının yeterli sayılamıyacağı yukarıda yazılı özellikleri taşımadığı, bu nedenle HUMK.nun 163. maddesinde öngörülen kesin önel sonuçlarını doğurmasının mümkün olmadığı açıktır. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 7.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.