DAVA : Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescili davası sonucunda, Yerel Mahkemece davanın reddine ilişkin verilen karar, yasal süresi içerisnde, davacı tereke temsilicisi vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiş isede; duruşma isteği değer yönünden, reddedildi, dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Davacı, miras bırakanı (annesi) Feride'nin paydaşı olduğu iki parça taşınmazdaki paylarının sahte ve yokluk ifade eden işlemlerle davalıya devredildiğini ileri sürmüş, tapu ipta ve tescil isteğinde bulunmuştur.

Gerçekten, aksi hükmen kanıtlanmayan ölüm belgesi ve nüfus kayıt örneğine göre; davacının miras bırakanı annesi Feride'nin 30.3.1986 tarihinde ölmüş olmasına karşın, temliki işlemlerden birinin parmak iziyle (bizzat takrir verilmişcesine gerçekleştirildiği, diğerinde ise Feride'ye vekaleten hareket edildiği, gerek temlikte kullanılan vekaletname tarihinin, gerekse temlik tarihlerinin ölümden sonraki tarihlere isabet ettiği anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere, taşınmaz malların mülkiyetini nakleden işlemle isabetbağlıdır. Sebep mevcut oldıkça mülkiyetin nakledilmiş olduğu söylenemez. Somut olayda davacının miras bırakanı Feride'nin paylarına ilişkin olarak yapılan işlemlerin geçerli bir sebebe dayanmadıkları, böylece yok hükmünde oldukları açıktır. Bu durumda, davalının MK.nun 931. maddesinden yararlanmasına da yasal olanak yoktur. Zira, anılan maddede deyimini bulan "iyiniyet" tapu sicilindeki kaydın doğruluğuna yöneliktir. Tapu sicilinin kapsamına girmeyen konulara ait iyiniyet bu madde hükmü ile korunamaz. Medeni Kanunun 931. maddesinin uygulanması yönünden, vekaletnameye dayanan kimsenin iyiniyetli bulunması da sonuca etkili olamaz. Kaldı ki, aynı köyde oturan davalı (alıcı), konumu itibariyle Feride'nin önceden öldüğünü, vekaletnamenin de geçersizliğini bilen yada bilmesi gereken bir kişi durumundadır. Bir an için, Feride'nin vekaletnamenin verildiği tarihten sonra olduğu varsayılsa bile, ölümle vekalet görevi sona ermiştir. Vekaletnamede, vekalet ilişkisinin ölümden sonrayı da kapsayacağına ilişkin bir açıklık bulunmamaktadır. İşin özelliği de bunun (vekaletin) devamına imkan verir nitelikte değildir. O halde, yukarıda değinilen ilke ve olgular gözetilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçeye dayanılarak reddedilmesi isabetsizdir.

 

SONUÇ : Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün belirtilen nedenlerden ötürü Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz eden geri verilmesine 10.4.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972