 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1989/12991
K: 1990/3034
T: 06.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yanlar arasında görülen davada davacı, miras bırakanın davalı ile kendisine ev yeri olarak bağışlandıktan sonra dava konusu tapusuz yeri davalıya noterde satışının ve buna dayanılarak bu yerin davalı adına tesbit ve tescili işleminin geçersiz olduğu gibi esasen hasta ve felçli döneminde davalını hile kullanarak satış yaptırdığını ileri sürerek kadastroca davalı adına oluşturulan tapunun 1/2 oranında iptal ve tescilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iptal ve tescil isteğinin reddine, çekişmeli yerdeki binanın 2 katının bedeli hakkında davacının dava açmakta özgür olduğuna dair verilen karar davacı vekilince duruşmalı, davalı vekili tarafından ise duruşmasız inceleme yapılması isteği ile temyiz edilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Gerekçeli kararın hükmün esasını oluşturan oturum tutanağına yazılmak suretiyle açıklanan kısa karara uygun ve uyumlu şekilde düzenlenmesi yasal bir zorunluktur. Esasen bu husus yargıca yasa ile yüklenmiş en önemli ödevlerdendir. Aksi tutumun yargı kararlarının her türlü kuşkudan uzak, saygın ve güvenilir olması ilkesi ile bağdaşmasına olanak yoktur. Somut olayda ise kısa kararda çekişmeli taşınmaz üzerindeki evin ikinci kat bedeli 15.000.000 liranın davalıdan alınıp davacıya verilmesi öngörüldüğü halde gerekçeli hüküm, ev (ikinci kat)bedeli hakkında davacının dava açmakta özgür bulunduğu şeklinde düzenlenmiştir.
Öyle ise, yargılama yöntemine ilişkin emredici yasal kuralları aykırı ve çelişik hüküm kurulmasında isabet yoktur. Yanların temyiz itirazları bu yönden yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenden ötürü H.U.M.K. nın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 6.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.