 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1989/10844
K: 1990/364
T: 23.01.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar, maliki bulundukları çaplı taşınmaza, elatmanın önlenmesini ve enerji taşınması için yapılan tesisin söktürülmesini istemişlerdir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın davalı şirket yönünden kabulüne ve davalı Mehmet hakkındaki davanın ise reddine dair verilen karar yasal süresi içerisinde duruşmalı inceleme yapılması isteği ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle: Duruşma günü olarak saptanan 23.1.1990 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vs. vekili Av. Faver Alcan ile temyiz edilen vs. vekil Av. Bülent Acar geldiler, duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı bilahare dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, çapa dayalı elatmanın önlenmesi ve elektrik nakil hat ve direklerinin sökülmesi isteğine ilişkindir. Çekişmeli taşınmaza sökülmesi istenen tesisi kurmak suretiyle elatmanın davaya dahil edilen çelikler inşaat A.Şirketi tüzel kişiliği olduğu hususunda davanın tarafları arasında uyuşmazlık yoktur.
Oysa, davalı Mehmet ve Yusuf hakkında açılan davaya davalı Şirket daha sonra dahil edilmiştir. Ne varki, usulün 83 ve ardından gelen maddeleri ile 185. maddesi hükümlerine göre, dava açılmasıyla yasal sonuçlarının bir gereği olarak dava açıldıktan sonra ıslah yoluyla da olsa davada hasım değiştirilmesine yada üçüncü bir kişinin davalı olarak duruşmaya konulmasına olanak yoktur.
Öte yandan duruşma tutanağına geçirilen kısa karar ile dava tüm davalılar yönünden kabul edildiği halde gerekçeli hüküm buna aykırı biçimde kurulmuştur.
Hal böyle olunca, değinilen yönler gözetilmeksizin yazılı olduğu üzere hükme varılmasında isabet yoktur. Davalıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile açıklanan nedenlerden ötürü hükmün H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.4.1989 tarihinde yürürlüğe giren avukatlık ücret tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 100.000 lira duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden tahsiline ve alınma peşin harcın temyiz edene geri verilmesine 23.1.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.