 |
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1988/12354
K: 1989/116
T: 16.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasında görülen elatmanın ve muarazanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece verilen karar, davalı (S.D.D vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edildiğinden dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konusu taşınmazın bulunduğu Kayseri Merkez ilçesi tapulama bölgesidir. Dava konusu taşınmaz davacıya 4753 sayılı yasa uyarınca dağıtım suretiyle verilmiştir. 25 yıl süreyle başkasına devir yönünden takyitlidir. Mülkiyetin yasadan doğan takyidi M.K.'nun 657 nci maddesi gereğince sicile işlenmemiş olsa dahi hüküm ifade der. Ne var ki, daha sonra yürürlüğe giren 3083 ve 3202 sayılı yasalar ile 4753 sayılı yasa uyarınca dağıtılan taşınmaz malların, dağıtım amacına aykırı biçimde kullanılması halinde, Hazinenin geri alma hakkı ortadan kaldırılmıştır. Hukuk Genel Kurulu'nca, tapulama çalışmalarına başlanan bölgelerde, 4753 sayılı yasa uyarınca verilen taşınmaz malların, zilyetleri yararını 766 sayılı yasanın 32/c ve 3402 sayılı yasanın 13/b maddelerinin uygulanması gerektiği görüşü benimsenmiştir. 1. Hukuk Dairesince de Hukuk Genel Kurulunun görüşüne paralel uygulamaya girilmiş ve bu uygulamalarda devamlılık kazanmıştır. Olayda, çekişme konusu taşınmaz 1957 yılında 4753 sayılı yasa uyarınca davacıya verildikten sonra 1962 yılında davacı tarafından davalı (S.)'e haricen satılmış ve teslim edilmiştir. (S.), temyize konu davanın açıldığı 1987 yılına kadar bu yerde tasarrufta bulunmaktadır. Bu hususlar taraflar arasında uyuşmuzlık konusu olmadığı gibi, Mahkemenin de kabulündedir. Hal böyle olunca harici satış taririhi ile dava tarihi arasında davalı yararına 766 sayılı yasanın 32/c ve 3402 sayılı yasanın 13/b maddelerinde öngörülen koşullar gerçekleşmiş ve davacının tapusu hukuksal değerini yitirmiştir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken, maddi olgunun değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek kabul edilmesi isabetsizdir. Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.'nun 428 inci maddesi gereğince BOZULMASINA 16.1.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.