 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 2006/740
K: 2006/2190
T: 29.5.2006
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
...'yı kasten öldürmeye tam derecede teşebbüsten sanık ...'in yapılan yargılanması sonunda: 765 sayılı TCK'nın 448, 62, 51/1, 59/2. maddeleri gereğince 10 sene ağır hapis cezası verilen ve kesinleşen bu karara karşı hükümlünün 5237 sayılı Yasanın uygulanması ile ilgili uyarlama talebi üzerine 5237 Sayılı Yasanın 81/1, 35, 29, 62. maddeleri uyarınca 7 yıl 2 ay 12 gün hapis cezasına dair (...) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.08.2005 gün ve 179/260 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi C. savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi:
765 Sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün, 5237 Sayılı Yasanın 7. ve 5252 sayılı TCK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, duruşma açılarak yapılan değerlendirme sonucu, 5237 Sayılı Türk Ceza Yasasının lehe olduğu tespit edilerek uyarlama yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak;
a ) 5237 Sayılı TCK'nın 62. maddesi ile yapılan uygulama sırasında 1/6 oranında indirim yapılması gerekirken 1/5 oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
b ) 5237 Sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisi açısından getirilen kısıtlamanın 53/3. madde uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeksizin, bu hakları ve yetkileri kullanmaktan da cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve C. savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlü M. A. hakkında kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK'nın 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA) 29.05.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.
