 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 2006/4417
K: 2006/5347
T: 1.12.2006
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Adam öldürmek suçundan Muhammet ile Muzaffer haklarında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup, 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasa'nın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak TCK'nın 81, 29, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri gereğince hükümlülüklerine dair (Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 26.10.2005 gün ve 65/139 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi hükümlüler ile müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi:
Hükümlüler Muhammet ve Muzaffer haklarında 765 sayılı TCK'nın 64/1, 448, 51/1 ve 59. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde bozma sebebi dışında kanuna aykırı cihet görülmediğinden hükümlüler vekilinin suç vasfına, tahrikte yapılan indirimin az olduğuna, vesaireye, müdahiller vekilinin ise, 5237 sayılı TCK'nın 29 ve 62. maddelerinin uygulanmasının gerekmediğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluş ve delillere göre; sanıkların ormanda karşılaştıkları maktul ile aralarında çıkan tartışma sırasında maktulün kendilerine hakaret etmesi nedeniyle atılı suçu işlemeleri karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesinde öngörülen maktulden kaynaklanan hakaret niteliğindeki haksız fiilin sanıklarda meydana getirdiği hiddet ve şiddetli eylemin etkisi dikkate alınarak tahrik sebebiyle yapılacak indirimin asgari oranda yapılmasının adil olacağı gözetilmeden yazılı şekilde indirim yapılarak noksan ceza tayini,
SONUÇ : Yasaya aykırı olup, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki gibi (BOZULMASINA), bozma sebebine, tutuklulukta ve hükümlülükte geçen süreye göre hükümlü Muzafferin tahliye isteğinin reddine, 01.12.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.