 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 2004/383
K: 2004/1156
T: 5.4.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : F...E...yi fer'i fail şekilde ve taammüden silahla yaralamaktan sanıklar Mehmet Ö... ile Mustafa Ö...nün yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine, diğer sanık M.E.Ş.nin beraatine, sanık Mustafa Ö...nün TCK.nun 95/2. maddesi gereğince ertelenmiş cezasının aynen çektirilmesine ilişkin Tarsus Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.10.2003 gün ve 306/320 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ile müdahil taraflarından istenilmiş, sanıklar duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; kararda açıklanan nedenle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:.
KARAR : 1-Cezaların tür ve miktarı itibariyle sanıklar Mehmet ve Mustafa müdafiilerinin duruşmalı inceleme talebinin reddine,
2-a )Toplanan delilleri duruşmadan edindiği kanaatle değerlendirerek sanıklar Mehmet ve Mustafa'nın eylemlerinin sübutu ve vasfını tayin edip buna göre uygulama yapan yerel mahkeme kararında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin 1 nolu,
b )Sanık Mehmet'in görevi sebebi ile kendisine verilen tabancayı olayda kullandığı anlaşılmakla aracın torpido gözünden bilgisi dışında diğer sanık Mustafa tarafından alınıp kullanılması mümkün görüldüğünden tebliğnamenin 2 nolu ve
c )Polis memuru olan sanık hakkında Osmaniye Devlet Hastanesince düzenlenen raporun düzenlendiği tarih ve sanığın bu rapora ilişkin herhangi bir iddia ileri sürmemiş bulunması dikkate alınarak tebliğnamenin 3 nolu bozma sebeplerine iştirak edilmemiştir.
3-a )Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Mehmet ve Mustafa'nın yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrik sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar Mehmet ve Mustafa'nın müdafiilerinin suçun sübut bulmadığına, kabule göre teşdidin yersiz olduğuna, TCK.nun 457/2.maddesinin uygulanmaması gerektiğine TCK.nun 59. maddesinin uygulanması gerektiğine vesaireye ilişen, müdahil vekilinin suç vasfına ilişen, sanık M...E...Ş... yönünden bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar Mehmet ve Mustafa hakkındaki hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına ONANMASINA,
b )Sanık M...E...Ş... hakkındaki temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriği delillere göre sanığın kaçmakta olan mağdurun arkasından koşan ve mağduru yaralayan diğer sanıklar Mehmet ve Mustafa ile birlikte kovalaması hareketi TCK.'nun 464/3.maddesindeki suçu oluşturduğu halde yazılı şekilde beraatine hükmolunması,
SONUÇ : Yasaya aykırı olup, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden kabulü ile sanık M...E... hakkındaki hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA 05.04.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.