 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 2002/350
K: 2002/1015
T: 27.3.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
765/m.51,59,450
Babası Halil İbrahim S'ı öldürmekten sanık İsmail S'ın yapılan yargılanması sonunda:Hükümlülüğüne ilişkin Kütahya Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.7.2001 gün ve 70/117 sayılı hüküm re'sen temyize tabi olmakla beraber duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından da istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: sanığın duruşmaya müdafii göndermemesi nedeniyle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması sair yönlerden inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak; 1- Eşinden boşanmaya gayret eden, iki çocuk sahibi olmasına rağmen geçimi için çalışma gayreti de sergilemeyen sanığın, maktül babasıyla bu konularda zaman zaman tartışır olmasının tahrik düzeyinde kabul edilemeyeceği, olay gecesi de maktül babanın sanık oğlunu sofraya çağırırken "kaynanan seni seviyor" tarzında sosyal yaşantıda sıkça kullanılan bir deyimi sarfetmesinin de yasal bağlamda kışkırtma sayılamayacağı gözetilmeden, sanığın sonradan geliştirdiği beyanlarının samimiyetsizliğine işaretle TCY.nın 59. maddesi kapsamında kabul edilebilecek işbu olguların yasanın 51/1. madde ve fıkrasına uyduğundan bahisle hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında babasını öldürme suçundan dolayı uygulamanın ölüm cezası ile başlatılması, 17 Ekim 2001 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve T.C. Anayasası'nın 38. maddesine; "savaş, çok yakın savaş tehdidi ve terör suçları halleri dışında ölüm cezası verilemez" hükmünü ekleyen 4709 Sayılı Yasa ve TCY. 2/2. maddesi uyarınca,
SONUÇ : TCK. 450. maddesince verilebilecek ölüm cezalarının hukuki dayanağının kalmaması, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nce ceza yasalarında yapılacak uyarlama ve değişimler çerçevesinde sanığın öldürme suçuyla ilgili olarak yerel mahkemece yeniden hüküm kurulmasının zorunlu bulunması karşısında, hükmün sanık müdafiinin temyizi sebebiyle BOZULMASINA 27.3.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.