 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
Esas no: 1999/4638
Karar no: 2000/7
T: 17.1.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
765/m.49,448
DAVA VE KARAR : Zafer A... ile Abdullah S... ayrı ayrı kasten öldürmekten sanık Mehmet Ali B... bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; Hükümlülüğüne ilişkin Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 2.6.1999 gün ve 90/55 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve hüküm kısmen re'sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
YARGITAY 1. CEZA DAİRESİ KARARI:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, maktül, Abdullaha karşı eyleminde oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde bozma sebebi dışında isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak;
Sanık Mehmet Ali B...'ın maktül Zaferi öldürme eyleminde 1.6.1998 tarihli bozma kararında açıklandığı gibi yasal savunma koşulları bulunduğu, maktül Zafer'in sanığın nefsine vaki bıçaklı saldırısını önlemek için ve tecavüzün sona ermediği, devam ettiği anda tek darbe ile sınırlı tutarak savunmaya yönelik hareketinin TCK.nun 49.ncu madde kapsamında değerlendirilmesi gerekeceği,
Maktül Abdullaha yönelik eyleminde maktül Zafer'in olumsuz hareketlerine, onun yanında bulunarak onay verir şekilde görüntü yaratmasının sanık lehine TCK.nun 51/1.nci maddesinin uygulanacağı yolundaki bozma kararına uyularak karar verilmesi gerekirken eski hükmün verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı olup sanık vekilinin temyizi nedeniyle hükmü tebliğnamedeki düşünce gibi ( BOZULMASINA ), oybirliği ile karar verildi.