 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E. 1996/4243
K. 1997/14
T. 21.1.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TABANCA İLE YARALAMA
ŞAHISTA HATA SONUCU YARALAMA
SÜRÜCÜ BELGESİNİN GERİ ALINMASI
YARGILAMA GİDERLERİ
KARAR ÖZETİ : Bardak, şişe ve cam parçası, kasten kırılıp tecavüz ve savunmada kullanılmadıkça silahtan sayılmaz.
Bu nedenle;
1- Sanığın, mağdur Hüseyin 'e yaralama kastıyla hedef olarak tabanca ile ateş etmesi sonucu kırılan oto camından kopan parçanın isabetiyle diğer mağdurun yaralandığı olayda eylemi, adiyen dam olarak nitelendirilmelidir.
2-a) 2918 sayılı Yasanın 119/2. maddesi uyarınca sürücü belgesinin sanığın hangi suçuna hasren geri alındığı,
b) Yargılama giderleri müfredat ve dayanağı, karar yerinde gösterilmelidir.
3-Uygulamaya göre de;
Şahısta hata sonucu yaralama suçundan TCK.nun 52, 79, 456/4, 457/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine TCK.nun 52. maddesinin uygulanması gerekir.
(765 s. TCK. m. 52, 79, 456/4, 457/1, 189)
(2918 s. Trafik K. m. 119)
Hüseyin'i silahla yaralamaktan ve bu arada seken kurşunun isabetiyle Ümit'in yaralanmasına sebebiyet vermekten ve izinsiz silah taşımaktan sanık İsmail'in yapılan yargılanması sonunda, hükümlülüğüne ve şoför ehliyetnamesinin 1 ay süre ile geçici olarak geri alınmasına ilişkin, (Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 14.6.1996 gün ve 191/125 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri haricinde isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık vekilinin TCK.nun 59; 647 sayılı Kanunun lehe hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine.
Ancak;
1- Sanığın yaralama kastının mağdura değil, Ümit isimli şahsa yönelik olduğu, sanığın tabanca ile ateş etmesi sonucu oto camının kırılıp, kırılan camdan kopan parçanın isabeti ile mağdurun yaralandığı, mahkeme kabulününde bu yönde olduğu, bardak şişe ve cam parçasının kasten kırılıp, tecavüz ve müdafaada kullanılır biçime sokulmadıkça silahtan sayılmayacağı. Bu durumda eylemin adiyen darp olarak nitelendirilip, mağdurun feragatide göz önünde bulundurularak müessir fiil suçundan buna göre uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-2918 sayılı Kanunun 119/2. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geçici olarak 1 ay süre ile geri alınmasının sanığın hangi suçuna hasren alındığının karar yerinde gösterilmemesi,
3- Yargılama giderleri müfredat ve dayanağının karar yerinde Yargıtay denetimine esas olacak biçimde gösterilmemesi,
Uygulamaya göre de;
Sanığın mağduru şahısta hata sonucu yaraladığına göre TCK.nun 52, 79, 456/4, 457/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine TCK.nun 52. maddesinin uygulanması gerektiği düşünülmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 21.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.