 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E. 1995/1717
K. 1995/1828
T. 19.6.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR ÖZETİ: Dosyada, tekerrür uygulamasına esas sayılan mahkumiyetin 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesine mümas bulunduğu, silahın sanığın üzerinde ele geçmesi nedeniyle iadenin eylemli olarak gerçekleştiği, bu ahvalde 3831 sayılı Yasanın hükümlü lehine uygulanması gerekeceği, sonradan yürürlüğe giren 3831 sayılı Yasa uyarınca suç olmaktan çıkartılan bir eylemden dolayı vaki olan mahkumiyetin infaz olunsa dahi ağırlaştırıcı sonuç hasıl etme niteliğini kaybedeceği gözetilerek bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınmaması gerekir.
(765 s. TCK. m. 81, 2/2)
(6136 s. ASK. M. 13/1, geçici m. 8)
Suzan'ı kasten öldürmekten veizinsiz silah taşımaktan mükerrir sanık Salih'in bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin, (İzmir 1. AğırCeza Mahkemesi) 'nden verilen 8.2.1995 gün ve 467/33 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve hüküm kısmen re'sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul,oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri tahfif sebebi dışında bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
6136 sayılı Yasaya aykırı davranışta bulunmak suçundan tekerrür uygulamasına esas sayılan, İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 25.1.1990 günü kesinleşen 28.12.1989 gün ve 1286/1122 sayılı kararına konu mahkumiyetin 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesine mümas bulunduğu, suç konusu silahın sanığın üzerinde ele geçmesi nedeniyle iadenin eylemli olarak gerçekleştiği; süreklilik arzeden Yargıtay İçtihatlarına göre, bu ahvalde 3831 sayılı Yasanın hükümlü lehine uygulanması gerekeceği, sonradan yürürlüğe giren 3831 sayılı Yasa uyarınca suç olmaktan çıkartılan bir eylemden dolayı vaki olan mahkumiyetin, velev infaz olunsa dahi TCK.nun 2/2. maddesi uyarınca ağırlaştırıcı sonuç hasıl etme niteliğini kaybedeceği gözetilmeden bu hükümlülüğün tekerrüre esas sayılarak sanığa fazla ceza verilmesi yasaya aykırı olduğundan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun şekilde (BOZULMASINA), bozma nedeni gözönünde tutularak ve CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak yerel mahkeme kararından "Evvelki sabıkası neticesi sanığa verilen ceza TCK.nun 81/2. maddesi gereğince 1/6 oranında artırılarak onbir ay yirmi gün müddetle hapis ve 213.888 lira ağır para cezasıyla tecziyesine", "sanığa verilen cezalar TCK.nun 74 ve 75/2. maddeleri gereğince içtima ettirilerek neticeden yirmibir yıl ağır hapis onbir ay yirmi gün hapis ve 213.888 lira ağır para cezasıyla tecziyesine" yazılı kısımların kaldırılarak, sanığa verilen cezalar içtima ettirilerek sonuç olarak "yirmibir yıl ağır hapis on ay hapis ve 183.333 lira ağır para cezasıyla tecziyesine" karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 19.6.1995 gününde ve oybirliği ile karar verildi.
