 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
Esas no : 1994/844
Karar no : 1994/694
Tarih : 25.03.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Zaruretin tayin ettiği hududu tecavüz etmek suretiyle Mustafa'yı kasten öldürmekten ve izinsiz silah taşımaktan sanık A.ihsan'ın yapılan yargılanması sonunda, hükümlülüğüne ilişkin (Bilecik) Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 2.9.1984 gün ve 27/54 sayılı hüküm Dairemizin 20.1.1982 günve 4984/83 sayılı kararı ile bozulması üzerine hükümlü 31.8.1993 günlü dilekçesi ile memnu hakların iadesi isteğinde bulunmakla talebinin reddine dair aynı mahkemeden verilen 4.10.1993 gün ve 92/70 sayılı kararın Yagrıtay'ca incelenmesi hükümlü tarafından istenmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
KARAR : TCK'nun 121 ve müteakip maddelerinde hükme bağlanan memnu hakların iadesi keyfiyeti, 121. maddenin başında da ifade edildiği gibi "müebbeden" olan yasaklamalar için söz konusu olup, süreli olanlar hakkında ehliyetsizlik ve yasaklılıklar ise ya infaz edilmekle ya da zamanaşımı sürelerinin dolması suretiyle KENDİLİKLERİNDEN son bulduklarından, bunları ortadan kaldırmak için ayrıca bir yargı kararı alınmasına gerek yoktir.
İncelenen dosyada; hükümlü A.İhsan'ın 31.8.1993 tarihli dilekçe ile Bilecik Ağır Ceza Mahkemesi'nin 1982/21-22 sayılı ilamı ile hükmedilen 5 yıllık hapis cezasını 10.10.1983 tarihinde şartla ve 6.2.1986 tarihinde bihakkın infazı ile çektiğini, üzerinden 5 seneden fazla bir zaman geçmiş olup, adli sicilden kaydının silinerek memnu haklarının iadesine istediği; Yerel Mahkemenin CMUK 416 ve devamı maddeler uyarınca evrak üzerinde inceleme yaparak 4.10.1993 gün ve 1992/70 sayı ile; 1- Hükümlünün mükerrir olması nedeniyle adli sicilideki sabıka kaydının silinmesi isteğinin mahkemelerinden daha önce verilen ve kesinleşen 19.7.1991 tarih, 1991/177 Müt. sayı ile reddedilip kesinleşmiş bulunması sebebiyle ve 2- Memnu haklarının iadesini ilgilendiren mahkumiyetinden sonra yeni bir suç işleyip mahkum olması nedeniyle iyi halli olmadığı anlaşıldığından bahisle isteklerinin reddine karar verildiği görülmektedir. 3682 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 8. maddesi uyarınca verilecek kararlar, duruşma yapılmaksızın verilir. bu itibarla sicildeki sabıka kaydının silinmesi yönünde başvuru ile ilgili red kararının temyizen incelenmesi mümkün bulunmadığından hükümlünün bu konudaki temyiz inceleme isteğinin reddine karar verilmelidir.
Memnu hakların iadesi isteği konusunda verilen red kararına gelince; memnu hakka ilişkin mahkumiyet 10.3.1982 gün, 21-22 sayılı ilamda TCK'nun 20. maddesi uyarınca 3 aydır. Yani hükmedilen memnu hak süresiz olmayıp, sürelidir ve bu ay 3 ay olarak tayin ve takdir olunmuştur.
Yukarıda ifade edilen TCK'nun 121 ve müteap maddeleri uyarınca süreli olması nedeniyle adı geçen hükümlünün memnu haklarının iadesi yoluyla isteyebileceği herhangi bir kısıtlılığı bulunmamaktadır. Bir başka ifade ile 3 aylık sürenin hitamında hükümlünün memnu hakları esasen kendiliğinden kalkacaktır. Bu durumda ise memnu hakların iadesini istemenin de hukuki bir nedeni bulunmayacaktır. Verilip infaz edilen mahkumiyeti nazara alındığında, 3 ay süreli olan amme hizmetlerinden memnuiyet cezası da esasen infaz edilmiş ve iade edilecek bir yasaklama da söz konusu bulunmamakla bu konudaki red kararı sonucu itibariyle doğrudur.
SONUÇ : 1- Adli sicilden sabıka kaydının silinmesi talebi hakkında verilen karar temyizi kabil olmayıp, itirazı kabil bulunduğundan bu konudaki isteğin mahallinde itiraz merciinde incelenip, karara bağlanmasına ve temyiz inceleme isteğinin reddine,
2- Memnu hakların iadesi isteği hakkında, yukarıda yapılan açıklamalar uyarınca süreli olarak memnu haklardan yasaklama cezası verilmediği ve hükümlü hakkında TCK'nun 121. ve devamı maddeleri uygulanamayacağından hükümlünün temyiz itirazlarının reddi ile bu konuda sonucu itibariyle yasaya uygun olan yerel mahkeme red kararının ONANMASINA, 25.3.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.