 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E. 1994/2756
K. 1994/3431
T. 24.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- SİLAHLA YARALAMAYA TEŞEBBÜS
- TEKERÜR
- AMME HİZMETLERİNDEN YASAKLILIK
KARAR ÖZETİ: Sanık mağdure silahını tevcit ettiğimden, mağdurun tanığı kendisine siper alarak kaçıp kurtulması halinde eylem, silahla yaralamaya teşebbüs olarak düşünülmelidir.
Sanığın sabıkasındaki 6136 sayılı Kanuna muhalefetten aldığı cezanın şartla tahliyesinin 13.12.1982 tarihi oluşu ve bu tarih itibariyle adam öldürmeye teşebbüsten tutukluluğunun sürdüğü nazara alındığında bihakkın tahliye tarihinin üzerinden beş yıl yasal süre geçtikten sonra inceleme konusu suçun işlendiği anlaşıldığından tekerrür hükümlerinin uygulanmasında cezanın nazara alınamayacağı ve adam öldürmeye teşebbüsten verilen cezanın nazara alınması suretiyle 6136'dan dolayı ceza tayin edilirken TCK.nun 81/1 yerine 81/2. maddenin uygulanması yasaya aykırıdır.
Hükmolunan cezanın tür ve miktarı nazar alınarak amme hizmetlerinden daimi yasaklılık (memnuiyet) yerine ceza süresine eşit yasaklılık cezası tayini yasaya aykırıdır.
(765 TCK. m. 456,457,61, 81,31)
Alim'i kasten öldürmekten, işbu kavgada korkutmak maksadıyla silah boşaltmaktan ve izinsiz silah taşımaktan mükerrir sanık Mustafa'nın yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin, (Zonguldak Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 24.12.1993 gün ve 216/152 sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve hüküm kısmen re'sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; duruşmalı olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde öldürme ve 6136 sayılı Yasaya muhalefetin suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı Sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri dışında bir İsabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık vekilinin tahrikin ağır olduğuna ilişen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
1. Sanığın, tartıştığı Mecit'e silahını tevcih ettiğinde, Mecit'in tanık Tevfik'i kendisine siper alarak kaçıp kurtulması nazara alındığında, buna yönelik eyleminin silahla yaralamaya teşebbüs olduğu halde TCK.nun 466. madde ile hüküm tesisi,
2- Sanığın sabıkasındaki 6136 sayılı Kanuna muhalefetten aldığı cezanın şartla tahliyesinin 13.12.1982 tarihi oluşu ve bu tarih itibariyle adam öldürmeye teşebbüsten tutukluluğunun sürdüğü nazara alındığında bihakkın tahliye tarihinin üzerinden 5 yıl yasal süre geçtikten sonra inceleme konusu suçun işlendiği anlaşıldığından tekerrür hükümlerinin uygulanmasında cezanın nazara alınamayacağı ve adam öldürmeye teşebbüsten verilen cezanın nazara alınması suretiyle 6136'dan dolayı ceza tayin edilirken TCK.nun 81/1 yerine 81/2. maddenin uygulanması,
3- Hükmolunan cezanın tür ve miktarı nazar alınarak amme hizmetlerinden daimi memnuiyet yerine ceza süresine eşit memnuiyet cezası tayini,
Kanuna aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde bulunduğundan hükmün açıklanan sebeplerden dolayı tebliğnameye uygun olarak (BOZULMASINA), 24.10.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.