 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E. 1993/336
K. 1993/776
T. 13.4.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ADAM ÖLDÜRMEK
TAAMMÜT
İZİNSİZ SİLAH TAŞIMAK
HÜCRE CEZASI
KARAR ÖZETİ:1- Yıllık iznini geçirmek üzere gelen Hacı Mustafa'nın maktullerden birini veya her ikisini öldürme kararı verip, bu kararında sebat ve ısrar göstererek fiili irtikap ettiği hususu açıklığa kavuşmamış, olay günü pazar yerinde tesadüfen karşılaşmaları sonrası ani bir karar ile bu eylemi gerçekleştirilmiş olabileceği ihtimali melhuz bulunduğu cihetle, TCK.nun 450/10. madde ile ceza tertibi yeterli olacak iken suça taammüt vasfı izafesi,
2-3831 sayılı Kanunla 6136 sayılı Kanuna ek geçici 8. madde eklenmiş olmakla, silahını teslim eden sanığın izinsiz silah taşıma suçundan hukuki durumunun bu madde kapsamında değerlendirilmesi lüzumundan zuhül olunması,
3-TCK.nun 76. maddesine muhalif olarak sanığa müebbet ağır hapis cezasına inzimam eden, her bir muvakkat hürriyeti bağlayıcı ceza nedeniyle ayrı ayrı hücre cezası tayini gerekirken 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve yaralama suçlarından tek kalemde bu cezaya hükmedilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 450/10,76)
(6136 s. ASK. ek geçici m. 8)
Cumali ile Mithat'ı taammüden ve de kan gütme saiki ile ayrı ayrı öldürmekten, Ahmet'i silahla yaralamaktan ve izinsiz silah taşımaktan sanık Hacı Mustafa'nın, yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ve diğer sanık Kenan'ın üzerine atılı müsnet suçlardan beraatine ilişkin, (Kozan Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 22.10.1992 gün ve 83/103 sayılı hükmün kendisine ait mahkumiyet ciheti sanık Hacı Mustafa ile silahtan maada kısmı müdahiller taraflarından Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş, sanık duruşma da talep etmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; sanık hakkında duruşmalı, müdahillerin temyizi veçhile incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
A- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Hacı Mustafa'nın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde kan gütme saikine dayalı suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık Kenan hakkında elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümden bozma sebebi dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Hacı Mustafa ve duruşmalı incelemede vekilinin suçta kan gütme vasfı bulunmadığına ve tahrikin varlığına, eksik incelemeye, müdahillerin Kenan hakkında sübuta, Hacı Mustafa hakkında TCK.nun 59. maddesinin uygulanmaması gereğine değinen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle Kenan hakkındaki hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA).
B- Hacı Mustafa hakkındaki diğer temyiz itirazlarının tetkikinde;
1- Sanığın amcası ve kayınpederi olan Sebahattin'in 1985 yılında bu olayımızın maktullerinden Cumalinin oğlu ve Mithat'ın kardeşi Mehmet tarafından öldürülmesi nedeniyle aileler arasında kan davası bulunduğu belirlenmekle beraber, memleketine yıllık iznini geçirmek üzere gelen Hacı Mustafa'nın maktullerden birini veya her ikisini öldürme kararı verip bu kararında sebat ve ısrar göstererek fiili irtikap ettiği hususu açıklığa kavuşmamış, olay günü pazar yerinde tesadüfen karşılaşmaları sonrası ani bir karar ile bu eylemi gerçekleştirmiş olabileceği ihtimali melhuz bulunduğu cihetle TCK.nun 450/10. madde ile ceza tertibi yeterli olacak iken, suça ayrıca taammüd vasfı izafesi,
2- 11.7.1992 tarihinde yürürlüğe giren 3831 sayılı Kanunla 6136 sayılı Kanuna ek geçici 8. madde eklenmiş olmakla silahını teslim eden sanığın izinsiz silah taşıma suçundan hukuki durumunun bu madde kapsamında değerlendirilmesi lüzumundan zuhül olunması,
3- TCK.nun 76. maddesine muhalif olarak sanığa müebbet ağır hapis cezasına inzimam eden, her bir muvakkat hürriyeti bağlayıcı ceza nedeniyle ayrı ayrı hücre cezası tayini gerekirken 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve yaralama suçlarından tek kalemde bu cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, müdahiller ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla varit bulunmuş olmakla hükmün tebliğname veçhile (BOZULMASINA), 13.4.1993 günü oybirliğiyle karar verildi.