 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E. 1993/2643
K. 1993/2765
T. 21.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KATİL KASTIYLA OLMAYAN ÖLDÜRME
TEMEL CEZANIN TAYİNİ
KARAR ÖZETİ Sanığın yaralama eyleminde bıçak kullanması, Adli Tıp 1. İhtisas Kurulu'nun raporunda "maktülün derhal tedavi cihetine gidilmesi halinde dahi kurtarılmasının kesin olmadığının bildirilmesi, suç sebepleri ve saikinin birlikte değerlendirilmesi karşısında, TCK.nun 452/1. maddesi uygulanırken asgari haddin üzerinde ceza verilmesinin uygun düşeceği gözetilmelidir.
(765 s. TCK. m. 452/1, 29/son)
Öldürmek kastı olmaksızın Nevzat'ın ölümüne sebebiyet vermekten sanık Mehmet'in yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ve diğer sanıklar Zafer, (M.M.), Kadirin üzerlerine atılı müsnet suçtan beraatlerine ilişkin, (Malatya Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 9.4.1993 gün ve 189/45 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık Mehmet ile müdahiller taraflarından istenilmiş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık Zafer, Mevlüt, Kadir haklarında elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede olmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Mehmet vekilinin sübuta, vesaireye ilişen, müdahiller vekilinin sanıklar Zafer, (M.M.), Kadir haklarında sübutun mevcut olduğuna ve suç vasfına ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Sanığın yaralama eyleminde bıçak kullanması, Adli Tıp Kurumu 1. ihtisas Kurulu'nun 27.1.1993 gün ve 91 sayılı raporunda "maktülün derhal tedavi cihetine gidilmesi halinde dahi kurtarılmasının kesin olmadığı"nın belirtilmesi, suç sebepleri ve saiki birlikte değerlendirildiğinde, TCK.nün 452/1. maddesi uygulanırken asgari haddin üzerinde ceza verilmesinin hak ve nesafet kurallarına daha uygun düşeceğinin gözönünde tutulmaması,
Yasaya aykırı, müdahiller vekilinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı şekilde (BOZULMASINA), 21.12.1993 gününde ve oybirliği ile karar verildi.