 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E : 1991/1274
K : 1991/1262
T : 13.5.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- 466 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
- KANUNDIŞI YAKALAMA VEYA TUTUKLAMA
- DAVACININ ÖLÜMÜ
ÖZET : Ölümü ile davanın ve bir hukuki münasebetten sujesi olabilme ehliyeti yok olmuş bulunan davacının ölümünden önce 466 sayılı Kanun gereğince usulen dava ikamesi ile doğmuş bulunan usul hukuku münasebetine mirasçıları halef olurlar.
(466 s. KDYTK.)
Silahla yaralamak suçundan sanık olarak (Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nce yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne karar verilen Mustafa'nın fazla tutuk kaldığı günler için 466 sayılı Yasa uyarınca vaki tazminat isteği üzerine, (Elmalı Ağır Ceza Mahkemesi)nce yapılan incelemede; dosyada miktarı yazılı maddi, manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak adı geçen davacıya ödenmesine dair ittihaz olunan 25.1.1991 gün ve 3/6 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
1- Davacı Mustafa'nın 2.8.1989 tarihinde öldüğü 6.3.1990 tarihli nüfus kayıt örneğindeki açıklamadan anlaşılmaktadır.
UK.nun 27. maddesine göre şahsiyet ölüm ile nihayet bulur.
Ölümü ile davanın ve bir hukuki münasebetin süresi olabilme ehliyeti yok olmuş bulunan davacının ölümünden önce 466 sayılı Kanun gereğince usulen dava ikamesi ile doğmuş bulunan usul hukuku münasebetine mirasçıları halef olurlar.
Bu durum karşısında, davacının nüfus aile kayıt örneği celbedilerek mirasçı gözükenlere davayı takip etmek istedikleri takdirde veraset belgesi ile birlikte mahkemeye başvurmaları hususunda resen tebligat yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği düşünülmeyerek yazılı şekilde ölümü ile
kişiliği ve taraf ehliyeti sona eren şahıs'a hüküm tesisi,
2- Kabule göre, tarım işçisi olduğu anlaşılan davacının 10 aylık mahkumiyet süresinden fazla kaldığı tutukluluk müddetinin 29.5.1985 ila 30.9.1985 döneminde yürürlükte bulunan Asgari Ücret Tesbit Komisyonunun (Resmi Gazete'nin 28 Nisan 1984 gün ve 18386 sayılı nüshasında yayınlanan) 27.4.1984 gün ve (2) sayılı Kararında öngörülen bir günlük normal çalışma karşılığı 670 TL.den ve tutukluluğun 1.10.1985 ila 20.3.1987 tarihleri arasındaki devre için yürürlükte olan sözü geçen Komisyonun (Resmi Gazete'nin 29.9.1985 gün ve 18883 sayılı nüshasında yayınlanan) 27.9.1985 gün ve (2) sayılı Kararında belirlenen günlüğü 1.140 TL.den maddi tazminatının hesap ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı miktarlarda fazla maddi tazminata hükmedilmedi,
Usul ve kanuna aykırı, davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki bozma isteği bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan sebeplerden dolayı (BOZULMASINA), 13.5.1991 gününde oybirliği ile karar verildi.