 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1990/5444
K: 1990/6019
T: 26.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 24.5.1975 doğumlu Ahmet'in livata yoluyla ırzına geçmeye tam derecede teşebbüs etmekten sanık Eyüp'ün yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 414/2, 62, 80, 54/3. maddeleri gereğince 3 sene 10 ay 20 gün hapis cezasıyla mahkumiyetine dair, (Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.9.1990 gün ve 1990/39 esas, 1990/57 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Oluşa uygun kabule göre, ırza geçmek için başladığı icrai eylemlerinden engel neden yokken, sadece mağdurun ağlaması üzerine kendiliğinden vazgeçen sanığın oluşan eylemlerinin tasaddi niteliğinde kaldığı, TCK.nun 415/2 ve 80. maddeleri ile cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ırza geçmeye tam tüşebbüsten hüküm kurulması,
SONUÇ : Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.