 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1990/2826
K: 1990/4491
T: 18.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : İhtilasen ve adiyen zimetlerine para geçirmekten sanıklar M.C. H.K. ve S.G.'nin yapılan yargılamaları sonunda; TCK'nun 203/1-son, 202/1-2 son, 59,227/2, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince sanık M.'nin 4. sene on ay on gün ağır hapis 76.339 lira ağır para, S.'nin 4. sene 10 ay 10 gün ağır hapis, 60514 lira ağır para, H.'nin 4. sene 10 gün ağır hapis, 6789 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetlerine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetlerine dair... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.3.1990 gün ve 1985/264 E.1990/56 K. sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrağı incelenip gereği görüşüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanıklar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ve sözlü sovunmalarının reddine, Ancak;
1 - Sanıkların makbuz edip koçanlarında tahrifat yapmak suretiyle ihtilasen zimmet suçunu işledikleri iddia edilmiş olması karşısında, belgeler üzerindeki tahrifatın aldatıcı niteliği olup olmadığı bilirkişi vasıtasıyla tesbit edilip sonucuna göre suçun niteliğinin tayini gerekirken eksik soruşturmaya dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2 - Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 5.2.1990 gün ve 1989/129 E.1990/14 sayılı kararında da belirtildiği üzere, ihtilasen zimmet bağımsız bir suç olmayıp zimmetin vasıflı bir hali bulunduğuna göre sanık S.G.'nin hukuki ve fiili kesinti olmaksızın aynı suç işleme kararının icrası cümlesinden ihtilas ve adi zimmet yoluyla suça konu parayı mal edinmesi şeklinde oluşan eşlemlerinde kanunun aynı pükmünün birden çok ihlali söz konusu olup müteselsil tek suç kabul edilerek ihtilasen zimmet suçundan verilen cezanın TCK.nun 80. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeyerek her iki suçtan ayrı ayrı ceza tayini,
SONUÇ : Kanuna aykırı, sanıklar vekilinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.10.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verilerek Yargıtay C.Savcısı S.T. hazır olduğu halde sanıklar vekilinin yüzüne karşı tefhim olundu.