 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1990/15
K: 1990/1144
T: 01.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Satmak ve kullanmak maksadıyla uyuşturucu maddelerden esrar bulundurmaktan sanıklar A.A. ve M.A.'nın yapılan yargılamaları sonunda; TCK.nun 403/3 - 4, 404/2, 59, 74, 75. maddeleri gereğince sanık A.'nın dört sene ağır hapis, iki sene altı ay hapis 33.332 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine, esrarın zoralımına, diğer sanığın beraatine dair ... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.9.1989 gün ve 1989/119 Esas, 1989/190 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi talep edilmiş olduğundan dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre C. Savcısının sanık M.A. hakkında verilen hükme yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle bu sanık hakkındaki beraat hükmünün ONANMASINA,
Sanık A.A. vekilinin temyiz itirazlarına gelince ;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
1 - Esrar içtiğini ve sanık İ.D.'ye esrar verdiğini kabul ederek cürmünün ortaya çıkmasına yardım ve hizmet eden sanığa verilen cezadan aynı kanunun 404/son maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2 - TCK.nun 403/4. maddesinde öngörülen ağır para cezasının 30 bin liradan aşağı olamıyacağının gözetilmemesi,
SONUÇ : Kanuna aykırı sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.