 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1990/1281
K: 1990/2744
T: 17.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : M.... Tekel Memuru olarak çalıştığı sırada müteselsil şekilde adiyen zimmetine para geçirmekten ve görevini kötüye kullanmaktan sanık Selahattin'in yapılan yargılaması sonunda, TCK.nun 202/1-son, 80, 227/2, 240, 59, 72; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince; iki sene, beş ay, beş gün ağır hapis, 50.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine dair, (Muş Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 7.11.1989 gün ve 1988/84 esas, 1989/84 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle dava evrakı incelenip, gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu:
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Suçun işlendiği M.... Tekel Satış Deposu'nda suç tarihinde tekel mamüllerinin perakende satışlarının yapılıp yapılmadığının, satış memuruna bayiler dışında kişilere indirimsiz fiyatlarla satış yapma yetkisi verilip verilmediğinin araştırılıp saptanmasından sonra, ayrıca görevi kötüye kullanmak suçundan mahkumiyet kararı verilen eyleminin, eğer mamüller bayiler dışındaki kimselere etiket fiyatından, bayilere ise iskontolu olarak satılıyorsa, bayiler adına düzenlenen sahte faturalarla iskontolu fiyat üzerinden temin ettikleri tekel mamullerini bayiler dışındaki kimselere satarak iskontolu fiyatı arasındaki farklı temellük etmekten ibaret eylemlerinin diğer fiilleri ile birlikte bütün olarak müteselsil adiyen zimmet, aksi halde depodan sadece bayilere ve iskontolu satış yapabiliyorsa davaya konu fiillerin aldatıcılık niteliği varsa sahtecilik, yoksa görevi kötüye kullanmak şeklinde oluşacağı gözetilmeden eksik soruşturma ile yazılı biçimde hükme varılması,
SONUÇ : Yasaya aykırı, temyiz itirazları ile sanık vekilinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.5.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verrildi.