 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1989/133
K: 1989/895
T: 27.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Ahmet'i taammüden ve de parasına tamaen fer'i fail şekilde birlikte öldürmekten sanıklar Mustafa ve Dursun'un yapılan yargılamaları sonunda; hükümlülüklerine ilişkin (İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 18.10.1988 gün ve 54/204 sayılı hüküm re'sen temyize tabi olmakla beraber, Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ve müdahil Maria taraflarından da istenilmiş, sanıklar duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; sanıklar hakkında duruşmalı müdahilin temyizi hakkında da duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların adam öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Dursun ve duruşmalı incelemede sanık vekilinin sübuta, sanık Mustafanın sübuta, TCK.nun 59. maddesinin uygulanmayışına, müdahil vekilinin suçun vasfına ilişen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
T.C. Yasasının 78. maddesinde öngörülen mürekkep suçtan söz edebilmek için uygulanan maddede diğer suçun unsur veya ağırlatıcı sebep sayıldığının açıkça gösterilmesi lazımdır. Uygulanan maddede,. maktülün öldürülmesinden sonra, başka ifade ile maktülün kişilği sona erdikten sonra üzerindeki paralarının alınması suretiyle oluşan adiyen hırsızlık eyleminin,l unsur veya ağırlatıcı sebep sayılacağına ilişkin açıklayıcı bir hüküm gösterilmemiş ve uygulanan TC. Yasasının 450/7. maddesinde gaye (saik) ağırlaştırıcı sebep sayıldığından bağımsızlığını koruyan adiyen hırsızlık suçundan da sanıkların hükümlülüğüne karar verilmesi gerekeceğinin düşünülmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahilin temyiz itirazı ve tebliğname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, 27.3.1989 günü oybirliği ile karar verildi.