 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1988/3314
K: 1988/4908
T: 29.06.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : ... köyü muhtarı bulunduğu sırada zimmetine para geçirmekten sanık B.D.'nin yapılan yargılaması sonunda; sanığın eylemi hizmet sebebiyle emniyeti suistimal niteliğinde görüldüğünden TCK.nun 510 ve 59. maddeleri gereğince on ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair ... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 2.9.1988 gün ve 1985/119 Esas, 1988/34 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : Kabule göre suç tarihindeki ekonomik koşullar ve paranın iştira gücü nazara alındığından sanığın TEK.'e yatırmadığı 260.189 liranın pek fahiş yerine normal kabulü, karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine,
Ancak;
28.10.1983 tarihinde yürürlüğe giren 110 sayılı Kanun hükmünde Kararnamenin 25. maddesinin 2032 sayılı kanunun 4. maddesini yürürlükten kaldırması ve böylece 1312 sayılı kanunun işlerliğini yitirmesi karşısında dosyada örneği bulunan .. köyü muhtarlığı ile TEK. arasında akdedilen 10.4.1979 tarihli sözleşmenin de yürürlükten kalktığı ve bu durumda sanığın şikayetlerinden vazgeçmeyen müştekilerden TEK.'e yatırmak üzere tahsil ettiği elektrik paralarını adı geçen kuruma yatırmamak suretiyle onların inançlarını kötüye kullandığı anlaşıldığından herbirinden tahsil ettiği para miktarı saptanarak ona göre hakkında 508, 522. maddelerinin uygulanması gerekirken 510. madde ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün C.M.U.K.nun 321. maddesi gereğince tebliğname gibi BOZULMASINA, 29.6.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.