 |
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1988/136
K: 1988/1836
T: 10.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : ....:PTT. Merkez Şefi bulunduğu sırada ikna suretiyle irtikapta bulunmaktan müteselsilen zimmetine para geçirmekten ve resmi evrakta sahtecilik yapmaktan sanık Durmuş, gişe tahsilat memuru bulunduğu sırada müteselsilen zimmetine para geçirmekten sanık Ayşe'nin yapılan yargılamaları sonunda TCK.nun 210/1-son, 202/1-2-son, 80, 339/1, 71, 227/2 ve 647 sayılı Kanunun 4, 6. maddeleri gereğince sanık Durmuş'un 14 yıl 16 ay ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine, memuriyetten sürekli yasaklanmasına, hakkı 33. maddenin uygulanmasına, zimmete geçirdiği paranın ödettirilmesine, sanık Ayşe'nin 52.500 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine, memuriyetten sürekli yasaklanmasına ve cezanın ertelenmesine; hükme karşı bu sanığın temyiz isteğinin CMUK.nun 315. maddesi gereğince reddine dair (Nazilli Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 15.7.1987 gün ve 1987/2 esas, 1987/105 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş ve sanık Durmuş yönünden incelemenin duruşmalı yapılması talep edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsvacılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle;
Dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Sanık Ayşe hakkında memuriyetten yoksun bırakma cezası da tayin edildiği cihetle hükmün temyiz kabiliyeti bulunduğundan temyiz isteminin reddine ilişkin 17.7.1987 tarihli ek kararın kaldırılarak sanık Ayşe hakkında da inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine Ancak:
1 - Sanık Ayşe'nin 14.845 lirayı temellük kastıyla zimmetine geçirdiği kabule yeterli kesin delil bulunmadığı gibi kararda fazla çıkan miktarı ay sonunda hesaplayıp bildireceği yolundaki savunmanın aksini gösterir delil de elde edilmediğinin anlaşılmasına rağmen beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2 - Sanık Durmuş'un zimmet olarak kabul edilen eylemlerinin dışında kalan, telefon abonelerine ait faturalardaki miktarı değiştirmek veya sahte olarak fatura düzenlemek suretiyle abonelerden aldığı paraları temellük etmekten ibaret eylemlerin bütünüyle teselsül eden resmi evrakta sahtekarlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden fatura üzerinde yapılan değişikliklerin irtikap, yeniden düzenlemenin ise sahtecilik kabulüyle uygulama yapılması,
3 - Zimmet suçundan ödettirilmesine karar verilen miktar üzerinden nisbi harcın fazla tayini,
SONUÇ : Yasaya aykırı, sanıklar vekillerinin temyiz itirazları ile sanık Durmuş vekilinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün kısmen tebliğname ve mütalaa gibi BOZULMASINA, 10.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.