 |
T.C.
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
E: 2001/6111
K: 2001/6612
T: 16.10.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAZMİNAT
- YABANCI PARA ÜZERİNDEN ÖDEME
- ARAÇ SATIŞ VE DEVRİNİN GEÇERLİLİK KOŞULU
Karar özeti: Alacağın yabancı para olarak istenebilmesi, taraflar arasında yabancı para üzerinden yapılmış bir sözleşmenin varlığına bağlıdır.
işleten sıfatıyla elinde bulundurduğu aracı, diğer davalıya sattığını söyleyen davalının satış ve devrinin, 2918 sayılı Yasanın 20/d maddesinde öngörüldüğü şekilde yapılıp yapılmadığı tartışılmadan hüküm kurulması doğru değildir.
(818 s. BK. m. 83)
(2918 s. Trafik K. m. 20/d)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle kusur dağılımına ilişkin olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunun oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından bu yöne ilişen temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Alacağın yabancı para üzerinden talep edilebilmesi ancak, BK.nun 83. maddesinde öngörüldüğü şekilde taraflar arasında yabancı para üzerinde yapılmış bir sözleşmenin varlığını gerektirir. Bu yön gözetilerek TL üzerinden tazminata hükmedilmesi isabetlidir.
3- işleten sıfatıyla hakkında dava açılan Hüdai yönünden hükmün gerekçesinde, yargılama sırasında aracı diğer davalıya sattığını beyan ettiğine değinilmekle yetinilerek satış ve devrin 2918 sayılı Yasanın 20/d maddesinde öngörüldüğü şekilde yapılıp yapılmadığı tartışılmadan ve bu davalı hakkında hüküm yerinde olumlu yada olumsuz bir karar verilmeden, yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi isabetli değildir.
Sonuç: Yukarıda (1) ve (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, (3) sayılı bentte açıklanan nedenle hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 16.10.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.
